Deniz, Mehtap ve Gözlerin

Nasıl da değişti birden, içimde fırtınalar koparmakta olan sevdan 
Yaralı zamanların çiçeğini okşar gibi, gök mavisi gözlerin 
O içten sımsıcak gülüşlerin, o efsunlu çiğin ıslak kirpiklerinde saklı kokusu hala 
Yürek yangınlarından kaçar gibi, göğsümü sıkıştırmakta nefesin. 

Senin için uzanıyor ellerim yıldızlara, bir duygu sarmalayıp içimi 
Sonra, başlar hep yalım yalım sarsıntılar, yakamozlarda yüzün 
Damla damla sanki, içimi delen bir fısıltı dolaşıyor yüreğimde. 

Martılar gibi sırılsıklam, elimden tutup ötelere kaçışan
Gözlerin hatırlatıyor bana deniz kuşlarını çağırır gibi
Devinip duran garip bir telaş var içimde
Bir vurgun bu sevda, bir yağmur iniyor yüreğime gökyüzü eteğinden.

Bir köşede yalnız günahsız uykulardayken mehtap
Fırtınalı bir deniz
Aklım almıyor bir türlü, çılgınlık bu biliyorum
Aşkın en güzel şarkısını dokuyor dudaklarıma dudakların.

Öylesine sessiz, öylesine nefessiz durgun bir deniz gözlerin
Derin tatlı bir sızı kaplar birden içimi
Dolunay gecesinin öteki ucundan, gözbebeklerime uzanmakta gözlerin,
Sarıp sarmalıyor usul usul beni mehtap ve deniz.

Yıldızlı gecelere sığınırken, içiyorum o kıpkırmızı şaraptan
Nasıl da çıldırıyor dalgalar mavi titreyişlerle mehtaba bakaraktan
Nasıl da mayalanıyor pırıl pırıl çıplaklığı ile
Suyun aynasına vuran gözlerin/yüzün.

Aşktı ufuk ötelerinden mehtaba sarkan gözlerin
Ay öpüşmekte köpüklü denizin altında dalgalarla şimdi
Bir rüya mıydı yoksa bu, gözlerine yaptığım yolculuk
Bir rüya mıydı bu
Bilmiyorum...