Sessiz bir çığlık olur içinde haykırır sana
Ay ve yıldızlar yansır yüzüne titrersin
Serin bir rüzgar çıkar ardından,
Ta uzaklardan okşar saçlarını bilemezsin
Derin bir iz bırakır yüreğinde
Bir gülüş kaplar benliğini ağlarsın sevinçten
Duyguların sel olup çağıldar birden
Umut yağmurlarının tohumları düşer
Damla damla yüreğine,
Gökkuşağı gibi rengarenk
Bir ışıltıyla uyandırır seni ,
Yeniden sabahlara...
Yapraklardan kopardığım
Dokunuyor ruhuma mistik bir koku
Son perdesini kaldırdık birlikte sabaha
Sarıydı yine Ekim'e sarkan umutlar...
Alıp gidiyor yine sol yanımdakini söküp Eylül
Ah ne çok denedim ah
Hüzün pırangalarını koparıp atamadım
Başaramadım bir türlü,
Bir rüzgar esti uzaklardan
Ne varsa alıp götürdü
Uykulardayken düşlerim, avuçlarımdan.
Alabora olur içimde bir yerde bekleyen tekne
Nereye gittiğimi bilmiyorum
Ruhumu uzun bozkırlarda soluksuz
Rüzgarlara bıraktım
Yaktığım kır çiçeklerinin küllerini,
Sararmış bir yaprakta
Eylül' den kalan bir iz
Erkenci gölgeler düşürüyor
Ekim' e sarkan yollarıma.
Ben Eylül' ü gökte uçarken gördüm
Tamda orada başladı işte bendeki hüzün,
En sızlayan yanlarımda
Bir yangındır ki hiç dinmeyen
Birçok acıyan yerime bastım kızgın demiri
Dağladım yüreğimi.
Ah sen var ya sen,
Nerden çıktın yine gece gece
İçimdeki fırtınalar depreşti yine
Anlatıp duruyorum güze düşenleri
Sancısı vuruyor yüreğime
Bundan değil midir ki Eylül'ün gidişi
Sarı hüzünler bırakmakta bedenime.
Susarım;
Hasret kalmışım o uzak maviye
Issız yüreğimle
Ulaşmak istediğim o son cemreye
Bir gelsen diyorum
Arıyor seni gözlerim
Yağmur olur düşerim belki gözlerine
Şu sarı gölgelerden bir alsan beni
Uykusuz gecelerimden alsan
Bıraktığım, bir kayıp limandan yalnızlığımı
Ekim' e sarkmadan beni
Bir alsan, bir alsan...
Bir sen bilirsin bir de ben
Su olduk, nehir olduk senle
Okyanusa karıştık birlikte.
Başaklar ha doğdu, ha doğacak
Güneş doldururken gözlerimizi
Bak ellerimiz yan yana yine,
Nasıl da besliyoruz yazdan kalan sevdaları
Şuracığa, tam benliğimizin onayladığı yerde
Yüreğimizde...
Sessiz bir çığlık olur içinde haykırır sana
Ay ve yıldızlar yansır yüzüne titrersin
Serin bir rüzgar çıkar ardından,
Ta uzaklardan okşar saçlarını bilemezsin
Derin bir iz bırakır yüreğinde
Bir gülüş kaplar benliğini ağlarsın sevinçten
Duyguların sel olup çağıldar birden
Umut yağmurlarının tohumları düşer
Damla damla yüreğine,
Gökkuşağı gibi rengarenk
Bir ışıltıyla uyandırır seni
Yeniden sabahlara...
Ateşböcekleri avuçlarında
Kar taneleri gibi süzülerek
Usul usul
Bu gece rüyama gelsen
Bir anının ardına düşer gibi gelsen
İşte o zaman bir kuş olur uçarım.
Bu gece rüyama gelsen
Bulut toplayan ıslak bir mavide
Saçlarını omuzlarına dökerek,
Bak nasılda gökkuşağına dönüşür
Nasılda çiçeklenir iğde ağaçlarında
Bir güle durunca sevdam
Seni sol yanımda, nasılda saklarım usanmadan.
Beyaz bir güvercin iner gibi gelsen
Bir ışık huzmesinden süzülerek,
Kuytu bir köşede sevişen
Kumru olup uçarım
Karbeyaz sıcaklığında bulutlarda
Salarım gökyüzüne gece kuşlarını
Perdesi açılmamış bir yığın düş
Efsunlu, buğulu bir aynada oynaşan.
Bu gece rüyama gelsen
Yüzünde bir yakamoz
Omuzlarında patlayan,
Dalgalı bir ay sulara duran
Derin denizlerden gelsen
Bir deniz gözlerinde buğu buğu,
Bir kelebek gibi havalanıp uçarım
Bir bir
Kanatlarımdaki yumuşaklığı
İçine döküleceğim çiçekler toplarım
Işte o zaman giderim uzak şehirlere
Bir şarkı tutturarak
Başı dumanlı dilimle.
Bu gece rüyama gelsen
Bir ilkbahar sürgünü gibi,
Tomurcuk tomurcuk
Ve, yitirsek maviliklerde kendimizi
Derin bir uykudayken
Bir ışık denizi düşer belkide gözlerimize
Gömülür, vızıldar sesimiz belki
Düşer göz kapaklarımızın altına gölgesi
Yıldızlar toplarız gök bahçelerinden
Taşırız yüreğimize.
Bu gece rüyama gelsen
Yağmularda çıplak ayaklı çocuklar gibi
Kumsallarda koşarak, eteklerini toplayarak
Ağaçta bir dal, dalda bir meyve gibi
Taşıdığımız her soluğun içinden gelsen
İçimizden geçenleri sıralarız bir bir
Rüzgarlarla süslenir belki yollarımız.
Bu gece rüyama gelsen
Nasılda mıhlanır
Sesin, nefesin, dokunuşların
Nasıl da zerreye dönüşür yıldızlar
Uykudayken ruhlarımız,
Gelsen uzaklardan bu gece rüyama
Gelsen bu gece rüyama
Gelsen rüyama
Gelsen...
Efkarlandırıyor yine beni inceden inceye
Mor sevdaları kuşanmış
Yağmurlarda nilüferler,
Kokusunu çekiyorum içime
Delirtiyorlar beni bir kez daha
Bir kez daha
Bırakıyorum yüreğimi usulca
Ellerimin dokunduğu çiçeklere
Şevkatle.
Yağmurlu kül rengi bir sabah
Sakin göllerin kuğusu
Dolaşıp duruyor bir gezgin gibi
Sanki damarlarımda
Açmış gözlerini yeni güne nilüferler,
Yoğun bir buğu
Bir yerden biryere gider gibi durmadan
Uzun sulara akıyorlardı sanki
Körük gibi soluyarak, içime içime.
Huysuz sabahların sessizliğinden uzak
İnatçı, güzel ve ağırbaşlı bir çiçek
Mışıl mışıl uykulardan uyanmış
Biraz narin, biraz mahzun
Islak gülümseyişleriyle
Fısıltılar halinde
Öpüşüyorlardı yağmur damlalarıyla
Bir aşık gibi durmadan
Derin bir sessizliğe gömülüyor
Debelenip duruyor kendince yüreğim
Bir garip boşluk oluşuyor içimde şimdi
Durgun sulardan arıtılmış
Derin bir nehir geçiyor içimden
Nilüferler gibi
Efsunlu çiçekli bir bahçe
Suları benek benek.
Yağmur düşerken sulara
Çırpınıp durmakta nilüferler
Yaprak yaprak
Sanki gözlerinin perdesi delinecekmiş gibi
Uzun düşlerinden uyanarak
Soluklanıyor nefesleri
Bir köşeye sinmiş gibi şimdi
Uykularda okşar gibi
Büyüyorlar avuçlarımda
Mor sevdaları kuşanarak
Tıpkı sen gibi
Sen gibi
Ben gibi...
Yağmur yağıyor
Bir rüzgar düştü
Derin esintilerden gelen
Bu gece tenime,
Şimdi koca bir fırtınayı savuruyor
Oralarda, içimde bir yerde
Durulmaz bir yangın
Okşayıp duruyor bir kor ateş yüreğimi
Kalbime dökülmekte pıtrak pıtrak
Bir daha, bir daha deliniyor sanki
Derin bir çukurun içindeki gömülü hatıralar.
Gözlerim uykusuz güz ırmaklarına akan
Hep o siyah örtü kaplıyor üstümü,
Birden bir ışık denizi düşürdüm gözlerime
Bir gizemli kaynaktan sızar gibi
Yıldızları mı koptu geldi gökyüzünün, bilmedim
Avuçlarımda ürkek dilli bir serçe
İçimde bir kar serpintisi
Bir dağ çığlığı gibi
Kaç orman söküldü içimden anlamadım.
Öyle gidesim var ki
Ağır ağır
Derin mi derin
Eski bir yürek acısına sığınmaya
Kimi zaman
İç sesime döktüğüm sivri mızrapların
Acıttığı yaralara,
Sancılı bir ömür
Ne haldeyim bir bilsen
Yüreğinde yol açar mısın yine
Son bir defa bir sabah gelsen bana
Düşlerden sıyrılarak
Ay ışığı gülüşünle gelsen bana
Güneşinle gelsen yaksan beni, ne olur.
Ay yüzlüm
Bak yine yağmur yağıyor
İçime çeke çeke
Bu gecenin şarkısına yetemiyor nefesim,
Tuttum, söktüm
Koydum yüreğimi çelikten bir kafese
Sancısı tutmadan yine hatıralarımın
Yeni bir dil yazıyor kalbim şimdi
Seni yazıyor tekrar tekrar
İpeksi dokunuşlarla yine dokuyor seni
Tıpkı eskisi gibi
Tıpkı güneş gibi
Gülüşünü içime işleyeek,
Hadi durma, hadi durma gel
Son bir defa,
Son bir defa gel
Düşlerime
Bulutlardan sıyrılarak...
Bir resim çizmekte eylül yine
En ebrulisinden bize
Toprak sarı kokmakta buğu buğu
Öyle bir resim ki o
Gözlerin aynasına yansıyan
Damar damar, yağmurlarda
Rüzgarlarla sevişirken yapraklar
Kızıl şaraplardan damıtılmış
Fuşya fuşya
Yudum yudum kadehler
Sarı izler bırakmakta dudaklara...
Eylül vurmuş bağlara bahçelere
Yaprağın alnında erimekte güneş
Bir garip yalnızlığı anlatır gibi sanki
Rüzgarlarda uçar gibi gördüm ben hüznü.
Uzaklarda eylül şarkılarının söylendiği
Şimdi keder ormanlarından geçiyor yüzüm
Sarınıp süzgün sarı yalnızlıklara
Ağzım bıçak açmaz oldu
Sesim çıkmaz sözüm kalmaz oldu.
Bir rüzgar vurmakta yüzüme
Yağmurlarla beraber
Süzülüp gözyaşıma karışan sarı yapraklar
Yanaklarımdaki nehirlere katışmakta şimdi
Dudaklarımdan okyanuslara akan...
Öyle daldım ki bu akşam gökyüzüne
Derin ve ılık bir nehir geçiyordu sanki içimden,
Öykülerimden söküp atmak ister gibi tüm hüzünleri
Ötelerden bir yerden
Bir şeyler yazmak istedi canım birden
Bir varmış bir yokmuşla başlayan
Bir uzak ülke masalından aşırdığım şiirlere.
Şu masallar var ya şu masallar
Güneşe adadığım bir sevda sanki,
Hep mutlulukla biten aşklar gelir aklıma
Dudağımın kenarına yerleştirdiğim bir şarkı
İçimde minicik bir serçe,
Sen gelirsin aklıma.
Anlatsana cancağızım
Nasıl olmalı uzak ülke masalları
Nasıl bilmiyorum ama, anlat bana,
Nefes almak istiyorum, o yosun kokan gözlerinde senin
Uysal sularına bırakmak istiyorum yüreğimi.
Uzak ülke masalından aşırdığım şiirlere.
Değişmez bir tuval
Bir gizemli el dokunsa
Mavi ve yeşili içen
Bir resim çizse gölgesine gözlerinin,
Kristal bir gökyüzü
Mor kanatlı bulutlar,
Mutluluğun mistik uykularında
Kuğulu nilüferli bir gece
Bende derin izler bırakan
Ötelerde bir yerde
Bir mavi çoban yıldızı
Bir uzak ülke masalı
Bizi bekliyor olsa umudun sonsuz kapılarında
Yazdığım öykülerde saklı.
Sıkı bir yağmur yağar belki de şimdi
Ardından rengarenk gökkuşağı,
Eğreti iç çekişmelerden
Kandırılmış düşlerden uzak
Rengarenk çiçekler kadar körpe sevdalar
Gözlerine akan bir ırmak
Titrek maviler arasında
Sonsuz bir evren olsa
Bir okyanus olsa gözlerin
Uzak ülke masalında yalnızca sen olan.
Huysuz şafaklar gibi sessiz
Uzun nehirlere aksak seninle
Atlas gibi soluyarak
Göğe bir tılsımlı deynek dokundursak
Bir yıldız yağmuruna tutulsa saçların
Uzak ülke masallarında ki gibi.
Biliyorum;
Yine okunmayacak bu şiir
Kaldığım yerden bırakıp
Yine devam edeceğim
Yağmur damlası gibi
Hüzünlü şiirlerime
Uzak ülke masalından kime ne...
Sıkıca sarılarak sarı düşlere
Öykümün en yaralı yerinden
Yakaladı beni eylül
Gitmiş göçmen kuşlar çoktan meğer,
Serin rüzgarlar
Avuçlarıma yağan tane tane
Kırmızı güller arasından bir nar
Sonrası
Sonrası mı ?
Bir yaprak
Sarı bir yaprak
Eriyip giden
Yağmurlarda...
Güneşin battığı yerden gelen
Bezek bezek yaprakların koktuğu
Ilık rüzgarların estiği
Cemrelerin düştüğü ışıltılı zamanlarda
Ben çocukluğumu büyüttüm bu sokaklarda,
Sürgün bir yürekti o zamanlar aslında benimkisi
Kanatlanıp uçardım kuşlar gibi maviye
Kimi zaman bulutlara ulaşırdım menekşe mevsiminde
Kimi zaman en dibinde hüzünlerim ,
Yıldızlar toplardım parça parça avuçlarıma
Ta uzak düşlerden serperek içime.
Ne çok taşlı zaman yollarından geçtim
Ne çok ömür sığdırdım koynuna bu sokakların
Çok sır gizledim
Bitkin bir sevda bıraktım
Ne aşklar çürüttüm yollarında,
Efsunlu mor sümbüllü dağlarım oldu bazen
Çiçekli bir elbise
Bir demet gül ellerinde
Beni bekleyenim oldu gözyaşlarıyla.
Ne zaman yollarından geçsem şimdi
Onaramıyorum bir türlü yara almış düşlerim
Hala gözleri ıslakmıdır bilmem,
Çok uzun zaman geçti üzerinden
Hoşçakal derken ağlamıştı ardımdan,
Giderken
Menekşe kokulu gözlerine bakıp
Sarmaktı oysa yüreğime nefesini.
Şimdi zamanın yorgunluğu üzerimde
Ne yana baksam
Fısıldıyor kulağıma her dem bir anı
Ellerimi dokunduğum her yerde
Katar katar geçiyor içimden çocukluğum,
Tutup yüreğimden
Bırakıyorum usulca
İçimdeki şimdi ölü o çocuğu
Kimselerin bulamadığı bir yere saklıyorum,
Kazılı duruyor izleri
Kayalardaki en görkemli yerinde hala.
Tandır ekmeğinin buğusu gibi,
Bastığım bu sokaklar
Derin bir sessizliğe gömülüyor şimdi
Koynuna yatırdığım anıları
Bakir güzelliğini
Gül tomurcuklarının içindeymiş gibi
Uyutuyorum yüreğimde
Uyutuyorum yüreğimde
Uyutuyorum
Giderken...
