Sıyrıldı koynumdan
Çekildi gül kokulu ırmaklar,
Kalbimde ince bir sızı var
Bir sağanak yağmur yine
Hüzün kokan
Bir ayrılık var.
Sulara gömülü
Bir hüzün resmi çiziyor
Gözlerin,
Oysa birlikte sevmiştik
Birliklerde ıslanmıştık
Birlikte ağlamıştık
Yağmurlarda.
Kırıldı yüzün
Gözümün aynasında
Yüreğime dokunuşun nedendir
Susuyorsun.
Üzgün müsün
Gidenler için
Bitenler için
Üzgün müsün,
Ne kadar çok incinip kırıldık
Ne kadar ağladık
Neden,
Bu kadar acı olan ne ?
Biliyor musun ?
Boş ver demiştin ya
Bana boş ver,
Yüreğime oturdun
Çıkarıp atamıyorum
İçimden
Bir türlü seni
Hüzünlü şiirlere
Bandırıp duruyorum
Yarım kalan hikayemizi.
Çok şeyler bırakıyorum geride
Boğuşup duruyorum
Keşkelerimle,
Ah olmasaydı bu ayrılıklar
Biliyorum
Adı yok bu gidişlerin,
Mademki gideceksin
Ne olur
Ellerine alda git yüreğimi
Uyut avuçlarında
Saçılan mevsimlerin çiçekleriyle
Geceye kalan son hatıralarda.
Yasladım başımı gecenin koynuna
Sarıldım kırılgan bir yaprağa / dala
Yoktun sen
Ben zaten yoktum sende
Şimdide yoktum,
Ama yine de özledim seni yine de
Sesini
Kokunu
Nefesini
Dokunuşunu.
Derin bir kızıllıkta
Kanayan bir yara
Bir yanımda,
Bir gül savurdum rüzgarlara
Karalar bağlamış bendeki çiçekler
Umduğum yerlere kar yağmış meğer
Kim bilir,
Bir yerlerde
Bekleyen biri vardır seni
Galiba
Hüzün şiirleri yazmak kaldı bana
Geriye...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder