Bir Gün Mutlaka

Gün gelir

Tamamen çekilmez olur bu dünya

Sevginin kardeşliğin,

Sesi kısılır türkülerimizin, şarkılarımızın

Bir kokuşmuş düzenin kara perdeleri aralanır birden

Dökülür yüreğimize köz

Kendi ateşini kavuran

Buz tutmuş düşler buharlaşır, yanık kokar uykular. 

Gün gelir

Siyah örtüler düşüverir tenlerimize

Kader diye teslimiyeti alnımıza sıvıyarak

Zehir zıkkım olur hayat

Sabah uykularında bize. 

Kollarımızda paslı çelik kelepçeler

Ayağımızda pırangalar

Yüreğimizden yüreğimize yolladığımız

Nefretin kirli suları yürür

Sevgi yerine damarlarımıza. 

Bir gün mutlaka

Süzülür derinliklerden kaynayan bir isyan

Değişmenin ruhunu, şiirlerini doğurur zamanlar,

Alınlardan süzülen terlerle

Ilık rüzgarlar sarar yerküreyi

Hoş kokulu serin yeller vurur

Yaşamın yankılandığı yerden yüzümüze. 

Alevler sızmakta bak

Çocukların gözlerinin dibinden

Korlaşmakta gözyaşları, dokunamazsın parmaklarınla

Kütleşiyor içini dışını saran isyanlar

Savurur ateş fırtınalarını kıvrıla kıvrıla

Sulara salar,

Uykudan uyanır güneşin kristalleri.  

Bir gün mutlaka

Geçmiş zaman tohumlarından kopup gelen

Çoğalacak düşler, yarınların bozkırlarında

Bir başka ırmak akacak damarlarımızdan

Okyanuslara.  

Bir defne dalını tutan

Sıkılır o son gecelerin yumruğu

Yudum yudum,

Güneşi içme vakti gelir bir gün mutlaka,

Tüketme umudunu çocuk

Ancak seninle yırtabiliriz

Bu kokuşmuş düzenin kara perdelerini

Sen kaldırabilirsin ancak gecenin kepenklerini. 

Taze tut göğüs kafesindeki güneşi

Yüreğindeki kabaran o körpe tomurcuğun sesini duy

Suya düşen güneşin tınısını duy

Elele tutuşun ılık ve serince,acılardan sıyrılarak

Korkmayın,

Bir gün mutlaka gülecek yüzünüz

Bir gün mutlaka

Yarınlar çok güzel olacak çocuklar

Çok güzel olacak

Çok güzel

Çok...