Bosuna mı Bu Yagmurlar

Hiçbir umut ömrümüze denk gelmedi hayatta

Geçtiğimiz yollarda büyük yangınlar var

Yağmura tutulmuşuz çorak topraklarda

Susuz kalmışız

Anlamını yitirmiş, kanamakta bir yara hala

Boşuna mı yaşadık, bunca yoksunluklar içinde. yoksa. 

Üşüyor yüreğimiz kimliksizlikten, kapımız çalmaz oldu

Suskunluklara sığındık, sessiz beyaz odalarda

Boşuna takılıp kaldık, boşuna yorgunluklar içinde yaşama

Yine dalmışız, aynalarda yüzümüz ağlamaklı çaresiz. 

Yangını kendi içimizde yaktık, verdik ışığını başkalarına

Uğrunda ölecek kadar boşuna mı sevdik yaşamayı 

Kaptırdık kendimizi fırtına ve dalgalara

Üstelik daldık durduk tehlikeli sularda

Tutamadık bir kere olsun ağaç dallarını

Toplayamadık bir türlü meyvelerini,

Bir türlü sevemedik çıldırasıya

Çiçek açmış ağaçlar gibi baharı

Renkli perdelerle süsleyemedik pencereleri

Boşuna mı sevdik, güneşli sabahları, ılık rüzgarları. 

Ah yüreğimin kayıp yılları 

Biliyorum boşuna çarpıp durdun

Hırçın dalgalar gibi sevdalara boşuna

Gülerken bile acı çektin biliyorum,

Öpersin diye yanaklarımdan, gözyaşlarımı bile akıtmadım

Dudaklarımın tuzunu sildim,

Sarhoş geceler boyu

Bir soğuk düşün gölgesinde tutunamadın bir türlü

Boşuna yırtınıp durdun fırtınalı kumsallarda

Boşuna seviştik türküler söyleyerek kıyılarda. 

Saçlarından süzülürken sırılsıklam yağmurlar

Oysa kaç kere duygularımın içine sardım seni

Boşuna mı yağmamalıydı, bu yağmurlar

Aşkla, sevgiyle çoğalmalıydık, tutunmalıydık sevdalara. 

İçim kaldırmıyor içerliyorum

Sessiz vedasız gidişlere,

Sonra yüreğim sızlıyor birden

Prangalarını söküyorum ayaklarımın

Yeniden sarılmak için hayata, geç kaldım demeden

Çocuklar gibi koşmak boydan boya

Ufuklara soluk soluğa koşmak istedi canım

Issız tozlu köy yollarına,

Bulamadım yine,

Böğürtlenleri, çiğdemleri, badem  topladığım yerleri

Göğü kara bulutlar sarmış, oysa bahar havasında

Boşuna mı koşup geceye mi düştüm ben. 

Boşuna koşuyoruz sanki, çünkü bizden hızlı koşuyor zaman

Gözlerimizin önünde ıslak dağların kabaran yalnızlığına. 

Gün batıyor, ürkek yıldızlar doğuruyor gece

Şafaksız sabahlara uyanıyor kuşlar, boşuna

Umduğumuz dağlara karlar yağmış

Hayat hüzün kokulu  bir sağanak yağmurmuş meğer

Boşuna mı, boşuna mı yaşıyoruz yoksa...