Oysa;
Farkına varamadık katıksız sevgilerin
Sevdanın şiirini yazamadık bir türlü
Uzaklaştı bizden
Dudaklarda kaldı tadı, o tılsımlı aşkların.
Seher yellerinde çıkıp dağlara
Saçlarımızı güneşe salamadık
Onca umutlar arasına sıkışıp
Bir papatya bile koparamadık kırlardan,
Kuş izlerine hasret
Bakakaldık gökyüzüne.
Farkına varamadık
Nar çiçeği, gül çiçeği, fesleğenlerin
Leylakları koklayamaz olduk
Saplarından tutamadık bir türlü
Yabanıl bir çiçek gibi toplayamadık.
Hayatın akıp giden tadına varamadık
Kum ve köpüğün arasında, güneş gibi ışıldayan,
Kabaran denizin farkına varamadık
Onca gelgitler arasında
Ay ışığının gölgesinden kaçtık.
Tıknefes sıkıştırıldığımız şehirlerde
Kaç kedere kaç kere ilmik attık,
Kaçamadık avuntulardan bir türlü
Bizi tutsak eden ellerden,
Bıçak açmaz oldu ağzımız,
Farkına varamadık.
Yeşerdiler soldular ağaç dalları
Sararıp dökülen güz yaprakları
Öyle ki son yazları
Tutamadık kaçırdık rüzgarlarda elimizden
Tınısını alamadık mevsimlerin.
Kaldık öylece
Ne yapmalı bilmiyoruz,
Gövdemizde büyüyen hüzünlerle yorulduk,
Her gün
Yok olup gidiyoruz acılarla
Bir türlü
Farkına varmadık...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder