Bahar Mutlaka Gelir

Kim serpiştirdi yüzüne bu hüzün tohumlarını

Çözemiyorsun galiba bu olan bitenleri

Bu şafak yangınlarında

Çok üşüyorsun, buz gibi ayak tabanların biliyorum

Bir türlü ulaşamadığın yolların ötesinde ne var

Bahara uzanan ellerin, umutların kırılgan

Oysa mavi kristal gülüşlerle ışığa boğulmalı gözlerin. 

Gülümse biraz bu şiir sana bakıyor, yüzüne. 

Ay batacak birazdan, bana başka şeylerden bahset

Mesela;

Aşktan, kuşlardan, mevsimlerden menekşelerden bahset öbek öbek

Ne sayarsan say işte, 

Ama sevgiden bahset

Güneş açar elbet. 

Yakında cemreler düşer

Bahar mutlaka gelir

Gözlerinde bir parıltı

O, akşamlardan kalma gibi deli dolu

Alaz alaz

Şarabi uykusuzluklar başlar

Dolaşır serin bir ıslaklık sol yanında,

Birden havalanır kuşlar

Bir anda uykusundan uyanır

Yağmurlar ıslatarak,

Yeşil kanar toprak

Yeşil kanar ağaçlar. 

Biliyorum sana hiç söylenmemiş olsun

Varsın bozkır yeşil kokularına hasret kalsın

Yıkılsın varsın olsun gök kubbe

Bu yıkıntılar arasındaki boşlulardan

Bahar mutlaka çıkar gelir bir gün aniden

Pırıl pırıl parlar, alev alev yanar pencere camları

Hadi, durma aç pencereleri

Serince rüzgarlar oyalasın tül perdeleri

Yüzünü okşasın, bulutu öper gibi öpsün dudaklarını,

Öyle çağıldar, öyle köpüklenir ki nehirler

Başkalaşır kulağına çarpan o yanık türküler

Şiirler dökülür soluğundan

Damağında öyle kazılı durur ki

Dudaklarında söylenen o şarkı, durmadan. 

Bir iki kadeh yudumlayalım gel, kırılmadan

Uykularımızı yitirelim ocak başlarında

Körkütük sevmeler geçsin içimizden

Geçip gidelim, ıslak, ferah el ele ötelere

Özlemini özlediğin o yanlızlıkları silelim birlikte bu akşam

Çoğaltalım şiirleri, şafağın ışığı sinerken ten' e

Yum gözlerini, içinde sarmalanan hüzünleri bitir

Kokusu sinmekte ortalığa, sol yanında beslediğin karanfillerin,

İnan bana

Bahar mutlaka gelir bir gün

Had, hadi

Kapat gözlerini,

O gözkapaklarının altında vızıldasın

O özlediğin baharın sesi...