Yorgunluk çökmüş bu şehrin sokaklarına
Candan sevmelerin ardından
Her gülüş, her bakış anlamsız şimdi
Nefes nefes tutuşmakta,
Bahar dallarında kalmış, çiçekler solgun,
Bunca kırgınlıklar arasında
Günahlarıyla, sevaplarıyla
Ayırdına varmadan
Yalpalayıp durnakta sevgiler
Sanki hiç yaşanmamış sevdalar.
Dönüp duran bir plak
Eski zaman şarkılarını söyleyen,
Üç beş kadeh canlandırır mı eski hatıraları bilmem
Tam şuramda, sol yanımda, benliğimde
Kalbimde içli, ağdalı bir sızı bu şehirde
Hiç bitmeyen, esrarlı bir zamanı yontmakta
Sallanıp durmakta bir sarkaç gibi, baş ucumda bir saat.
Öyle durup ötelerde
Uyanmaya kalktığım, tatlı bir düş gibiydi bu şehir,
Bak zaman ne çabuk geçiyormuş birden
İz bırakmadan geçiyoruz gölgelerine sığınarak
Yıkarak içimizdeki tüm iskeleleri,
Ağır aksak adımlarla yürüyen gemilerin ardından
Bugün de el sallayarak.
Çiçekler açar mı bilmem yine yeniden
O yalancı sevgilerde teselli aramak yok artık
Aşklardan geriye kalan gözyaşlarını bulmak zor
Eskiyor hep böyle sevgiler
Hep ilk günkü gibi kalmadan
Bölünüyoruz parça parça yarınlara bırakmadan.
Kaç kez kucaklaştık bir başka yazla
Kaç kez sarıp sarmaladık sevdayı seninle
Kim bilir kaç kez karıştık birbirimize bu şehirde
Kaç kez.
Söylenenler doğruysa eğer
Galiba, artık
Yarına kaldı aşk masalları...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder