Karanlık bastı basacak birazdan
Dışarısı buz gibi ayaz,
Yüreğim paslı bir kafes içinde
Soğuk bir gece başlayacak
Bir sesi gizleyecek
Acımasız, korkunç sırlı derinliklerde
Dipsiz bir kuyuda sanki yüreğim.
Taşıyorum günlerden beri,
Kendi içime kendimi
Sen yoksun
Geceler ayaz
Üşüyorum sensiz.
Bir pencere kenarına sığındı yüzüm
Bütün aşkların uğruna hani o diktiğin
Açan o dem çiçekleri boynu bükük, solmuş.
Hatırlar mısın ?
Başımı koyup göğsüne uyumuştum
Sende sabahlamıştım
Soluğunun imbiğinden süzülen açan çiçekleri izleyerek
Fısıldardın ellerime
Öyle ya,
Aşk şarkıları söylerdik geceler boyu
Gökyüzü olacaktık seninle
Yağmurlar kadar saydam.
Sen yoksun,
Şimdi diş biliyor ayaz geceler baharlara
Kirpiklerim donuyor, hangi şafağa göz diktiysem,
Gece ayazından sabahlara uzanan
Sızlanışı nasılda içimi oyuyor yüreğim bilemezsin.
Geceler soğuk, geceler ayaz
Çekilmiyor sensiz
Aralanan perdelerde
O son aşk gecelerinin büyüsü yok
Teslim oldum üşümelere
Düşlerimin dili donuk
Donuyorum,
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Ötelerde sığınacak bir yer arıyor kalbim
Asılmış aşklar rıhtımında
Soğuk rüzgarlar esiyor şimdi
Suları üşümüş
Dalgalar soluk.
Boğulduğum,
O derin çıkmaz ayaz gecelerde
Yürüyorum, kaybolup gidiyorum
Avuçlarımı soluğumla ısıtarak
Yılgın
Yorgun,
Yürüyüp gitmekteyim
Bir bakış uzattım içimden içine
Şimdi biz birbirimize dönüyoruz
Koku koku, damar damar yok oluyoruz...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder