Düşler sokağından geçtim
Mavi, mor çiçeklerin açtığı,
Buram buram tensel kokular süzülen
Sanki sarp dağların rüzgarlarından,
Ezgileri mora çalan bir şarkı
Bir yaz penceresinden duyulan.
Kalbime dokundu
Göğsümde delik deşik bir çırpıntı
Uzak dağbaşları çiçekleri gibi
Bir yüz
Gökyüzü gibi hafifçe gülümsedi bana,
Bir sonsuzluk buldum gözlerinde
Nehirler doldurdu sanki yüreğime.
Düşler sokağından geçtim
Yağmurlarda
O büyülü kokusu vuruyordu
Usulca yüzüme erguvanların
Gözlerimin önünden akıp gidiyor
Kuşlar, çiçekler, papatyalar ve sen
Gözlerin birikiyor gözlerime
Damla, damla,
Çıkarıp atamıyorum bir türlü içimden
Nerden çıktın; neden çıktın karşıma
Aklımı başımdan aldın, neden?
Düşler sokağından geçtim
Dün gece,
Vururken üstüme sokak lambalarının ışığı
Bir şarkı söylemek geldi içimden
Avaz avaz,
Ay vuruyor pencerelere
Sardunyalar arasından
Rüzgarda yine gülümsedin bana.
Bulaşmıştık bir kere mor düşlere
Hangi mavi saklar ki ikimizi
Herşey gözlerinde gördüğüm gibi
Baksana,
Düşler sevdalı uykularda tutsak şimdi.
Öyle güzel
Öyle şiir tadında
Bir yağmur,
Öyle bir baharın
Tortusu var ki dudaklarında
Taşımalı bizi ötelere dönencelerde
Düşler sokağında,
Gecelerde...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder