Yitik baharlar

İçimizde bir kar serpintisi  

Ayaz yemiş bir karçiçeği gibi yüreğimiz  

Ürkek ve dilsiz  

Yalnız ve çaresiz  

Sevdası yarım kalmış bir mevsim. 

Sonrasız mevsimler gibi parçalı bulutlu  

Baktıkça uzaklar,

Umutlar üşüdü buralarda, baharı getiremedik

Tüm kaygılardan uzak

Bulutsuz bir gökyüzüdür bizim özlediğimiz

Hoşça kalamadık bir türlü. 

Aşkın diliyle çoğalamadık

Döndük durduk aynı yerde

Taşıyamadık bahara karıncaları ürkütmeden,

Suya yansıyan gülüşünü göremiyoruz güneşin

Hüzün yüklü bulutlar

Kurumuş çiçeklere bir türlü yağmaz oldu yağmurlar. 

Türkü yüklü bir kuşun sevinciyle uçamadık

Bazen dalgalı bir deniz,

Bazen fırtınalı bir hava

Çayımızı tatlandıramadık, içemedik acıdan. 

Erguvanlar vardı bir zamanlar buralarda

Pembe mi desem, mor mu desem

Kaldırımlar boyunca yürüdük bir gölge bulamadık,

Utangaç bakışlarla açmayı bekleyen

Gelincikler görünmez oldu çayırlarda. 

Yağmurlardan sonra yalnızca geriye

Ne gün kaldı, güneşin yüreğimizde yansıyan

Ne şafak, ne sabah

Uzayıp giden kışlar kaldı, ayaza vuran

Titrek maviler kaldı gökkuşağından uzak. 

Bir dağın çığlığı gibi özleyerek

Belki akşamın sesinde bahar, şaşırtacak bizi

Bulup çıkaracağız tohumlarını sevginin

Sevdanın büyülü  yüzünü bir gün...