Çogaltmak seni içimde

Mor düşlerden çıkıp gelen  

Gülüşün yıldızlı gecelerin ışığı gibi   

Şiirler dökülüyor dudaklarından  

Dağılıyor dalga dalga gökyüzüne.  

Sol yanımda tomurcuklanan bir iz var  

İçimde çiçeklenen, 

Yüreğimin derinliklerinde öyle kazılı duruyor ki adın

Bir sarmaşık gibi tutunmuş sanki, sarıldıkça sarılıyor. 

Salıyorum gökyüzüne mor düşler içinde gece kuşlarını

Karanlık kırılıyor sanki kristal bir küre gibi

Alev alev düşüyor, ulaşıyor göğsümün yamaçlarına

Çığlık çığlığa derinden şafak yangınlarında

Çoğaldıkça çoğalıyor fısıltılar halinde aşk. 

Ah güzelim

Aşk denen şey nasıl bir kimyadır

Nedir içimde çivilenen şey

Besleyen nedir, içimde çoğaltan seni,

Uykularım kaçıyor, tükenmeyen, dizginlenemeyen, geceler boyu

Nedir, yüreğimde dönen, durmadan dönen

En dibinde dönen, şaşkın bir tayfa gibi nedir? 

Ah güzelim 

Dinle bak, nasılda damıtılıyor son akşamın şarkısı

Kor gibi nasıl da dokunuyor yüreğime o gitar sesi

Mavi sarılışlarla

Ortalığı birbirine katarak, nasıl da taş kesiliyor ellerim

Yüreğinin üstüne koyarak.  

Tam ortasındayken rüyalarımın

Nasıl da sürgün veriyor kurumuş tohumları yüreğimin

Nasıl da kokusunu salıyor ortalığa,

Yüzüme her gün serpiliyor inatla gülüşün

Bu göğü delen şehnaz bakışların. 

Orada bir yerde duran, orada bir yerde perçinlenmiş

Hiç kimsenin bilmediği bir aşk öyküsü yazacak ileride belki de...