istanbul Sevdam Benim

1850 ler

Bir şeyler anlatmak istersin ya hani

Aşk gibi

Dalar ya gözlerin uzak kıyılara

Deniz mavisi, yosun saçlı bir sevda gibi

Galatanın ve Kız Kulesine cilveleşmesi gibi

İstanbul sevdam benim.

Parlayan bir sahilin kıyısında

Gözler kısılır

Bir martı kümesi tüner iskeleye

Dudaklarda hala o şarkı

İstanbul sevdam benim

Bir rüyada kaybolursun sanki

Gözler buğu buğu.

Her sahilin götürdüğü yer başka başka

Hepsi bir başka siner içine koku koku.

Akşamın büyülü kapısı aralanır

Değişir renklerin tonu

Martı sesleriyle,

Duyulur uzaktan bir vapur düdüğü

İskelenin dibi köpük köpük

Suların kanı kaynar.

Tam zamanı değil mi şimdi dokunmanın

Gökyüzü, ay ve yıldızlara

Yaldızlı gecelerin perdeleri gibi yakamozlar

Öyle güzel öyle şiir tadında

Bir şeyler beklermişcesine

Okşar yüzünü ılık rüzgarlar.

Şimdi karşı sahillerde ışıltılı yansımalar

Gün batacak birazdan

Hadi, bütün içkiler benden bu gece

Şimdi kızıl bir şarap içmek zamanı,

Bir sahil meyhanesinde

Yada bir şişe rakı

Yanında uskumru, ıskara

Peynir, salata, midye tava

Saymıyorum başımıza çöreklenen çığırtkan martıları .

İşte, ben bir başka seviyorum İstanbul'u

Bir başka şiirler yazıyorum, bir başka duyguyla

İstanbul sevdam benim

Aralayıp gidiyorum hayal perdelerini

Ne dünden, ne bugünden

Nereye baksam

Uçsuz bucaksız bir mavinin ortasında

Hiçbir şey senin gibi

Bende derin izler bırakmadı

Derin izler bırakmadı...