Ayrılıklar Günü

 

Anlatamam başka türlü 

Anltamam bu zor ayrılıkları 

Ateşe verdim yüreğimi 

Uyku tutmuyor gecelerim, 

Zamansız zamanların aralığındayız 

Gecenin gözleri gözlerimde, bir damla yaş 

Depreşmekte tüm sancılar,

Bir çığırtkan tohum 

Sanki el sallıyor bize

Ayrılıklar günü bugün. 

Ah iki gözüm 

Bugün bir başka yanıyor yüreğim 

Kopardı üç fidanı karanlıkta bir el 

Bir rüzgar esti, ne varsa alıp götürdü 

Avuçlarımızdaki gonca gülleri.

Gece yorgun,

Ayrılıklar günü bugün

Uykuları derin soluyordu sabaha gece 

Balçığa sıvanmış 

Yitik günün karanlığıdır doğan güneş 

Boşluklarda üşümeler var

Gökyüzünde yalpalanan uçurtmalar 

Oylumlu düşlerden ıramış gibi çocuklar .

Avuçlarımızda çoğalmalara duran 

Solmakta, sizin için açan güller 

İçimizde karanlık çökmeler var,

Hüzün pırangalarını söküp 

Veda eder gibi bizlere 

Vurup gidenler var 

Işık denizlerine.

Sarıldım bir dala 

Derinleşiyor içimi dışımı dolduran öfke 

Hayatın yanık türküsünü ararcasına 

Nasılda bir rüzgar esiyor 

Dağ yamaçlarından denizlere. 

Ayrılıklar günü bugün 

Kaybettik üç fidanı menekşe mevsiminde,

Birden çarpık kabuslar başladı içimizde

Cemre söylencelerinde. 

Güneşe tırmanmaya çalışan üç tomurcuk 

İnanıyorum, filizlenmeye başlayacak yine 

Yeni bir şarkı söylenecek 

Yakarak gökyüzünün lambalarını 

Köpüklü kıyılardan 

Denize yürüyecek 

Denize yürüyecek...