Dokunma bana
Gözlerim yağmur doludur bugün
Öykümün yaralı yerinden yakaladı hüzün
Sessiz, belirsiz bir mevsim
Siyah beyaz,
Unutulmuş yalnız bir bahçe yüreğim.
Yanımdan gelip geçer hep martılar
Kavrulmakta,
Kış ayazında sanki damarındaki kan
Kaç kez yoruldum
Kaç mevsim geçti bak üzerinden
Aşındırıp durmakta baharın sesini
Yaralı bir güvercin.
Düşlerini yitirmiş
Şu dumanlı dağın ardındaki güneş
Daha ısınmadı toprak
Yalpalıyor cemreler,
Bir fanusun içinde
Ortaya çıkmayı
Neden hep bekler ki menekşeler.
Ses vermiyor
Çise çise yağan yağmur toprağa,
Uykularımdan aşırdım artık ekşi erik kokuları,
Koklamak istediğim çiğ düşmüş
Kanayan gül yapraklarını
Görmeden çiçeklendiğini bademlerin.
Özlemek mi
Özlem mi dersin bu bilmem
İşte ben hep böyleyim
Gözlerim yağmur doludur bugün
Yakın ya da uzak herşeye
Tutunamadığım herşeye
Ağlamaktayım.
Bir yıldız kayar
Usulca söner gece,
Gözleri hüzünlü bir edayla
Açmadan düş tomurcukları
Cemreler sızlanarak
Derin bir sessizliğe gömülür gece...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder