Yazarım ben
Hiçe saysan da beni
Biraz mahzun, biraz deli
Biraz sarhoş nağmeler yazarım ben
Bazen bir şiir, mavi bir sürgün
En güzel gülüşlerimi kuşanırım bazen.
Yazarım ben,
Bembeyaz karanlıkta parlayan
Özlem denen
O hançer saplanmış yürekleri yazarım,
Söndürmeden gecenin ateşini
Kapatırım bazen gökyüzü lambalarını.
Daha ne yazarım,
Gecelerin harına sığınan
Nafile avuçlarını sıkan
Tenhalarında avuntusuz çocukların
Ayyuka çıkmış avazını
Soğukta sokak lambalarını
Isıtacak bir gök arar yazarım.
Yazarım ben
Sonsuz sisli denizleri
Telaşlı dalgın ve uzak
Efsunlu gözlerin
Uzak bekleyişlerini yazarım.
Gecenin ıssız bir vaktinde
Kalkar bazen düşünürüm
Bazen bir şeyler yazarım
Bazen yazar çizerim,
Bazen yazar silerim
Kaldırıp çöpe atarım beğenmediklerimi
Ama yazarım yine de
Bir nehrin içinden geçmiş
Bir derin uykudan uyandırarak yüreğimi.
Kış ortasında, yazı yazarım
Sonbaharda, baharı yazarım öykülerime
Ağlarım bazen, saklarım gözyaşlarımı
Dayarım şiirlerimin altına imzamı
Çeker giderim
Gönül vurgunu gibi,
Bazen fırtına gibi eser yüreğim
Eyvallah etmeden kimselere
Bazen sessizce giderim
Deli deli esen bir rüzgarın ıslığında
Ben yazarım yine de
Sen anlasan da, anlamasan da
Okusan da, okumasan da
Yazarım ben
İstesen de, istemesen de
Beğensende beğenmesen de
Yazarım ben
Yazarım ben
Yine de...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder