Hiçbir umut ömrümüze denk gelmedi hayatta

Geçtiğimiz yollarda büyük yangınlar var

Yağmura tutulmuşuz çorak topraklarda

Susuz kalmışız

Anlamını yitirmiş, kanamakta bir yara hala

Boşuna mı yaşadık, bunca yoksunluklar içinde. yoksa. 

Üşüyor yüreğimiz kimliksizlikten, kapımız çalmaz oldu

Suskunluklara sığındık, sessiz beyaz odalarda

Boşuna takılıp kaldık, boşuna yorgunluklar içinde yaşama

Yine dalmışız, aynalarda yüzümüz ağlamaklı çaresiz. 

Yangını kendi içimizde yaktık, verdik ışığını başkalarına

Uğrunda ölecek kadar boşuna mı sevdik yaşamayı 

Kaptırdık kendimizi fırtına ve dalgalara

Üstelik daldık durduk tehlikeli sularda

Tutamadık bir kere olsun ağaç dallarını

Toplayamadık bir türlü meyvelerini,

Bir türlü sevemedik çıldırasıya

Çiçek açmış ağaçlar gibi baharı

Renkli perdelerle süsleyemedik pencereleri

Boşuna mı sevdik, güneşli sabahları, ılık rüzgarları. 

Ah yüreğimin kayıp yılları 

Biliyorum boşuna çarpıp durdun

Hırçın dalgalar gibi sevdalara boşuna

Gülerken bile acı çektin biliyorum,

Öpersin diye yanaklarımdan, gözyaşlarımı bile akıtmadım

Dudaklarımın tuzunu sildim,

Sarhoş geceler boyu

Bir soğuk düşün gölgesinde tutunamadın bir türlü

Boşuna yırtınıp durdun fırtınalı kumsallarda

Boşuna seviştik türküler söyleyerek kıyılarda. 

Saçlarından süzülürken sırılsıklam yağmurlar

Oysa kaç kere duygularımın içine sardım seni

Boşuna mı yağmamalıydı, bu yağmurlar

Aşkla, sevgiyle çoğalmalıydık, tutunmalıydık sevdalara. 

İçim kaldırmıyor içerliyorum

Sessiz vedasız gidişlere,

Sonra yüreğim sızlıyor birden

Prangalarını söküyorum ayaklarımın

Yeniden sarılmak için hayata, geç kaldım demeden

Çocuklar gibi koşmak boydan boya

Ufuklara soluk soluğa koşmak istedi canım

Issız tozlu köy yollarına,

Bulamadım yine,

Böğürtlenleri, çiğdemleri, badem  topladığım yerleri

Göğü kara bulutlar sarmış, oysa bahar havasında

Boşuna mı koşup geceye mi düştüm ben. 

Boşuna koşuyoruz sanki, çünkü bizden hızlı koşuyor zaman

Gözlerimizin önünde ıslak dağların kabaran yalnızlığına. 

Gün batıyor, ürkek yıldızlar doğuruyor gece

Şafaksız sabahlara uyanıyor kuşlar, boşuna

Umduğumuz dağlara karlar yağmış

Hayat hüzün kokulu  bir sağanak yağmurmuş meğer

Boşuna mı, boşuna mı yaşıyoruz yoksa...

Sonbahar geldi, ben ayaza çalmış

Soğuk gri bir sabaha uyandım,

Günü geldi galiba senin benden çekip gidişinin

Yüreğini avucunun içine alıp. 

Hani;

Sen beni hiç sevmedin demiştin ya

Susmuştum

Yutkunmuştum, dilim tutulmuştu

Konuşamadım

Gözlerin gözlerimden gider gibiydi sanki

Bakışların karakış

Ve gittin öylece

Umutsuz ve çaresiz sallandı eller

Hoşçakal derken

Öylece kaldım

Donakaldım

Ayrılığın adı hoşçakal mıydı vedamı mıydı bilemedim,

Gittin ve bir daha geri dönmedin.  

Ne varsa her şey hatıramda

Daha dünmüş gibi şimdi,

Küllenmesi gereken hep taze anılar

Yüreğimin kuytularında özenle hep saklı

Bir tutam köz yakmakta hala acılarımı,

Bir alçalıp bir yükseliyor durmadan

Tutkuyla, özlemle ömrümün sonbaharı,

Dirhem dirhem yaklaşıyorum

Yokluğunun acı türküsünü mırıldanarak sona. 

Biraz uzaktan baktım sana

Buğulu camlarda hep kazılı adın

Yıpranmış yıllar, albümlerde hala taptaze duruyor resmin

Bakışların bir mutluluk resmi çiziyor

Gözlerin duru su berraklığında, maviye gömülü. 

Topladım, çıkardım, çarptım, böldüm yüreğimi

Sonu sıfırlarla dolu bir sayfa aradım, bulamadım

Sen varsın hep aklımda,

Bir söğüt düşünün gölgesinde

Yanıp duruyor şimdi anısız yarınlarım

Nerede olduğumu unuttum bunca zamandır

Kaçamadım kendini yemiş bitirmiş bir nehirden

Neden kemirip duruyorsun durmadan yüreğimi,

Gönlüme çoktan hüzünler düşmüş meğer

Beklemek boşuna baharı, seni düşlemek boşuna. 

Neler söylemek isterdim giderken sana

Söz dünlerde takılı kaldı, söyleyemediğim

Gidenler kalanlar kaldı sadece. 

Çoğalarak artıyor yalnızlık şimdi, kendini yalnız bırakarak

Kimi zaman yorgun, kimi zaman üzgün, kimi zaman vurgun yiyerek,

Hava ayaz mı ayaz, debelenip duruyorum

Yüreğime dokunuşun nedendir, bu kadar acı olan bilmiyorum

Sarılmışım kırılgan bir dala

Kırıp döküyorum içimi dışımı durmadan

Çarpa çarpa kadehlere

Gözümün aynasına düşüyor resimlerin, yüreğimde yansıyor yüzün

Sen benim canımdın, güzelim

Yarım kalan hikayemdin, sen benim

Ben seni çok sevdim,

Ben seni çok sevmiştim,

Sen sormuştun ya bana hani

Susup konuşamamıştım

Sensin benim hikayem, güzelim

Sendin benim hikayem...

Avuçlarında gül

Gelsen

Gülüşünün şiirini yazsam,

Büyülü bir orman

Alev alev yanar içimde

Bir yağmur

Söndürür mü acaba

Yüreğimin ateşini.  

Avuçlarında gül 

Böyle nazlı nazlı bir çiçek gibi

Gelsen yanıma 

Bir gül kanatır sanki avuçlarımı

Derin bir kızıllıkta

Güneş toplarım sana

Gecenin karanlığında

Yüzünü aydınlatan. 

Avuçlarında gül

Kan kırmızı akşamların birinde

Ilık rüzgarlarla gelsen

Savurarak saçlarını,

Kırmızı bir şarap gibi

Yudum yudum içesin gelir seni

İğde çiçeklerinin solup uyuduğu 

Gecelerde. 

Avuçlarında gül

Gelincikler içinde gelsen

Kan ter içinde şafaklarda

Her gün gövdemde büyür hayalin,

Toprak kokar, çiçek kokar içim

Yüreğime taşırım

Koparıp gülüşlerini

Güllerini...

Geç kaldık umutlarımıza

Gömüldük

Anıların dibinden kurtulamadık

Kalkamadık bir türlü

Ayağa,

Bir gül savuramadık

Umutlara,

Mavi şafaklar boyunca

Söz edemedik

Sevdalı duygulardan

Bahsedemedik

Aşktan

Sevgiden,

Hep sustuk

Kalakaldık öylece

Durusular gibi içimizde,

Sessizce

Kalbimizde...

Bir alır bir  veririm

Eskir saatlerde nefesim

Geceler sırtımda, gezerim

Düşlere salarım sevdaları

Uyandırmadan. 

Avuç içlerim kanamakta

Telaşlı gülleri okşamaktan

Bendeki utangaç tomurcukların,

Gülüşlerini

Görmeliydiniz. 

Gökyüzü şimdi bir aykırı resim çiziyor

Ay ve yıldızlar düşüyor 

Akşamın sularına,

İnce ince salınışlarla,

Bulanıp duruyor

Ilık uzak  rüzgarlarda gözlerim. 

Şimdi, gizemli bir el dokunmakta

Dudaklarım kilitlendi birden nedense

Aşkın tadıyla köreldi dilim, 

Konuşamıyorum

İçimin sesini duyuyorum sanki

Şiirler maviye boyanıyor şimdi. 

Yüreğim bir bahar havasında

Yasemenler gönlümde öbek öbek

Saçların kokuyor

Aşk ne tatlı şeymiş meğer

Bir avuç gökyüzü şimdi yüreğim...

Kim serpiştirdi yüzüne bu hüzün tohumlarını

Çözemiyorsun galiba bu olan bitenleri

Bu şafak yangınlarında

Çok üşüyorsun, buz gibi ayak tabanların biliyorum

Bir türlü ulaşamadığın yolların ötesinde ne var

Bahara uzanan ellerin, umutların kırılgan

Oysa mavi kristal gülüşlerle ışığa boğulmalı gözlerin. 

Gülümse biraz bu şiir sana bakıyor, yüzüne. 

Ay batacak birazdan, bana başka şeylerden bahset

Mesela;

Aşktan, kuşlardan, mevsimlerden menekşelerden bahset öbek öbek

Ne sayarsan say işte, 

Ama sevgiden bahset

Güneş açar elbet. 

Yakında cemreler düşer

Bahar mutlaka gelir

Gözlerinde bir parıltı

O, akşamlardan kalma gibi deli dolu

Alaz alaz

Şarabi uykusuzluklar başlar

Dolaşır serin bir ıslaklık sol yanında,

Birden havalanır kuşlar

Bir anda uykusundan uyanır

Yağmurlar ıslatarak,

Yeşil kanar toprak

Yeşil kanar ağaçlar. 

Biliyorum sana hiç söylenmemiş olsun

Varsın bozkır yeşil kokularına hasret kalsın

Yıkılsın varsın olsun gök kubbe

Bu yıkıntılar arasındaki boşlulardan

Bahar mutlaka çıkar gelir bir gün aniden

Pırıl pırıl parlar, alev alev yanar pencere camları

Hadi, durma aç pencereleri

Serince rüzgarlar oyalasın tül perdeleri

Yüzünü okşasın, bulutu öper gibi öpsün dudaklarını,

Öyle çağıldar, öyle köpüklenir ki nehirler

Başkalaşır kulağına çarpan o yanık türküler

Şiirler dökülür soluğundan

Damağında öyle kazılı durur ki

Dudaklarında söylenen o şarkı, durmadan. 

Bir iki kadeh yudumlayalım gel, kırılmadan

Uykularımızı yitirelim ocak başlarında

Körkütük sevmeler geçsin içimizden

Geçip gidelim, ıslak, ferah el ele ötelere

Özlemini özlediğin o yanlızlıkları silelim birlikte bu akşam

Çoğaltalım şiirleri, şafağın ışığı sinerken ten' e

Yum gözlerini, içinde sarmalanan hüzünleri bitir

Kokusu sinmekte ortalığa, sol yanında beslediğin karanfillerin,

İnan bana

Bahar mutlaka gelir bir gün

Had, hadi

Kapat gözlerini,

O gözkapaklarının altında vızıldasın

O özlediğin baharın sesi...

Çatı katında çoktan unutulmuş tozlu albümler

Eski zaman anılarından resimler buldum, sana ve bana ait

Usulca tozlarını sildim, okşadım yüzünü özenle

Gülüyordun, dudaklarıma bulaşıyordun,

Göz göze sarılarak bana,

Bir film şeridi gibi geçti gözlerimin önünden

Geçmiş hayallerimi zihnime sıkıştırmaya çalıştım birden

Yapamadım. 

Geçmişin düşleri dışarıda kaldı, kayıp şafaklarım şimdi

Nasıl sığdırmışım anlayamadım, onca yaşamı bu albüme

En zayıf yanımdan yakalıyor hatıralar beni,

Gözlerimin iklimi değişmiş oysa

Pencerelerden bakıyorum buğulu camlar

Bulanıp duruyor şimdi, hırçın rüzgarlarla sular. 

Bir mutluluk resmi çiziyordu albümlerde duruşun

Uzattım ellerimi, hep bir el bulurum diye boşlukta kaldım, yok olmuşum

Kendini ararsın bazen, sahipsiz sevdalar arasında kendin olmayan,

Bazen eski sevgiliyi ararsın tozlu albümlerde, çoğu kayıp bulunamayan

Unutulmuş tebessümler, bazen yapayalnızlık, resimlerde unutulmayan

Şimdi ne yapsam boş, 

Can daralmış, can bıkkın, can perişan, can eskimiş

Aşk nedir ki şimdi

Üstünde ne vardı bilmiyorum, kokusu unutulmuş,

Artık sevdalar gömülmüş derinlere, gözleri ne renkti, unuttum

Sana söylediğim, gönülden romantik şarkılar unutulmuş

Vurgun yemiş mavi derinlikler yüzün unutulmuş,

Ama;

Sızısı kanatıyor, o eski ağrı geri geliyor

Tekmeliyor yüreğimi

Emzirir gibi hatıraları içime içime, acımadan zaman.  

Ah gençlik, gel de anma o günlerin aşklarını

Nerede o günler, o şevk, o heyecan, o sevdalar şimdi

Sadece tozlu albümlerde kaldı bu hatıralar

Gittikçe artıyor yalnızlığımız, yollarımız ayrılıyor

Kırık bir dal gibi senden benden gidenler var

Başak sarısı aykırı mevsimler kalıyor geriye, sadece hüzünler var. 

Yarınlar çok geç, çok geç artık bizim için

Bir rüya,

Yüzü gömülü unutulmuş hatıralar arasından

Çok uzaklara gideceğiz bir gün

El sallayıp uzaklaşacağız bu yaşamdan

Bir gün...

Bugün bir başka yanıyor yüreğim

Bir başka çarpıyor

Ne güzel bakıyorsun  bana  öyle güzelim

Bugün ne güzel gülüyor yüzün

O gül yanakların

Ay ışığının gece cama vuruşunu hatırlatıyor bana

Leyleklerin dönme vakitlerini baharda

Ah nedir, nasıl anlatayım bu duyguyu sana

Bilmiyorum,

Kayıp zamanlardan gelen bir duygu bu

Ben bir eski zaman aşığıyım galiba. 

Leylaklar yine açıyor bak

Ay ve yıldızlar uykudayken

Hadi güzelim , gidelim erkenden

Denize yürüyelim, köpüklü kıyılarda

Lambalarını yakalım gökyüzünün

Yıldızlardan hangisini tutayım söyle

Bir heyecanla çarpsın kalbimiz

Adını duyalım aşkın birlikte

Susalım, bırakalım konuşsun yüreğimiz. 

Ben eski zaman aşığıyım güzelim

Belki ben sana sevdalı sözcükler söyleyemem

Dilim tutulur, yutkunurum, konuşamam ama

Karanlıklar içinde sanki şafak söküyor 

Patlayan volkanlar var içimde,

İnan yüreğimi hoplatıyorsun şimdi

Bir tatlı telaş içinde, yüzünün gölgesi vururken gözlerime. 

Gökyüzü ufuk ve deniz masmavi

Bütün kuşlar şarkı söylüyor üstümüzde şimdi

Tohumlarını ekiyor toprağa sevginin

Her yerde çiçekler sen ve ben

Orada olalım, adını koyalım

Hissedelim buram buram kokusunu sevdanın

Türküsünü dinleyelim uzaktan gelen

Eski zaman aşklarının...

Ne zaman biter bu suskunluğun bilmem

Bakma bana öyle tuhaf tuhaf

Ne değişti dünden bugüne

Bir derdin mi var yoksa

Bir şeyler mi oldu sana söyle,

Hadi durma

Seni bekliyor

Gökyüzü seni bekliyor

Bak pırıl pırıl masmavi...

Oysa;

Farkına varamadık katıksız sevgilerin

Sevdanın şiirini yazamadık bir türlü

Uzaklaştı bizden

Dudaklarda kaldı tadı, o tılsımlı aşkların. 

Seher yellerinde çıkıp dağlara

Saçlarımızı güneşe salamadık

Onca umutlar arasına sıkışıp

Bir papatya bile koparamadık kırlardan,

Kuş izlerine hasret

Bakakaldık gökyüzüne. 

Farkına varamadık

Nar çiçeği, gül çiçeği, fesleğenlerin

Leylakları koklayamaz olduk

Saplarından tutamadık bir türlü

Yabanıl bir çiçek gibi toplayamadık. 

Hayatın akıp giden tadına varamadık

Kum ve köpüğün arasında, güneş gibi ışıldayan,

Kabaran denizin farkına varamadık

Onca gelgitler arasında

Ay ışığının gölgesinden kaçtık. 

Tıknefes sıkıştırıldığımız şehirlerde

Kaç kedere kaç kere ilmik attık,

Kaçamadık avuntulardan bir türlü

Bizi tutsak eden ellerden,

Bıçak açmaz oldu ağzımız, 

Farkına varamadık. 

Yeşerdiler soldular ağaç dalları

Sararıp dökülen güz yaprakları

Öyle ki son yazları

Tutamadık kaçırdık rüzgarlarda elimizden

Tınısını alamadık mevsimlerin. 

Kaldık öylece

Ne yapmalı bilmiyoruz,

Gövdemizde büyüyen hüzünlerle yorulduk,

Her gün

Yok olup gidiyoruz acılarla

Bir türlü

Farkına varmadık...

Sen yoksun şimdi

Bizim. için hiç bir şey eskisi gibi değil

Rüzgarlar eskisi gibi esmiyor buralarda 

Bir türlü bir araya gelemedik

Belki de biz hiç, biz olamadık istemeden

Belki de biz de eskidik kim bilir

Dönmeyeceksin bir daha biliyorum,

Çağıldıyor kulaklarımda sesin

Düşlerimde nefesin,

Yüreğinden yüreğime akan kokunu özledim

Ellerinin kokusunu özledim,

Yalnızca sana yazıyorum bu şiiri

Yalnızca sana

Uzat hele, öpeyim ellerinden anne

Sal gözlerini ufuğa, son derinlikleri delen  

Sarmal sarmal kırlangıçlar geliyorlar, bak  

Şarkı söyleyerek ötelerden, 

Yüreğimize ulaşıyor sesleri sanki göğü delercesine, 

Bir masal büyüterek kanatlarında, 

Öyle bir çağıldıyorlar, öyle köpükleniyorlar ki  

Baharın sürgünlerine işliyor nefesleri  

usanmadan dilleri, 

Arıyorlar durmadan toprağın, suyun sesini.  

Bayram şenliklerine dönüyor baharın elleri  

Yıldızlar uykuya yatarken, 

Şafağın sesiyle uyanıyor kırlangıçların gelişleri

Harmanlanıp yağmurlardan, göğün aynasından yansıyarak

Şımarık fırtınalarla savrulup

Ne güzel geliyorlar şarkılanarak. 

Buğulu ve tedirgin mevsimlerden kaçıp

İniyorlar  saksılarla çevrili yaldızlı  bahçelere,

Düşlerini tam yerinde gerçekleştirme telaşı ile

Masal oluyorlar saçaklarda, ince boyunlarını eğerek. 

Akıp gidiyorlar yuvalarına, içten sımsıcak gülüşlerle

Büyülü kapısını çalıyorlar baharın

Yıldız kırıntıları kanatlarında

Gökyüzü bahçelerinden dökülen,

Durgun ırmaklara dalıp dalıp çıkarak 

Sevişir gibi yoğurup duruyorlar harçlarını

Harmanlayıp yapıyorlar yuvalarını.  

Sırasıyla açılıyor yüzleri göğün kapılarından

Perçemli kırlangıçlar geliyor, kızıl rengiyle şafaklardan

Huzura bulanıyor gökyüzü, şefkatli ırmaklar gibi birden

Yuvalarını istiyorlar mavileri giydirerek

Zamanı durdurarak, aşkın sarmalına yakalanır gibi yeniden. 

Bir kırlangıç öpüyor yanağımdan, yüreği kırlardan gelen

Bir kırmızı gül bırakıyor dudaklarıma

Bazen nergis, bazen menekşe , bazen sümbül, bazen papatya

Leylak kokulu güneşli bir sabah bazen. 

Sonra,

Kristal bir ışık kümesine dönüp süzülüyorlar

Toprağın suya sevdası gibi yağmur olup yağarak

Aşka açılan kırmızı karanfiller gibi, koyu gölgeler bırakıyorlar. 

Bir zaman gelir

İçime akar bir alevin dilleri gibi gidişleri

Vurgun yemiş düşler seslenir artık, ayarsız gece kuşları gibi 

Ben yine de hep beklerim Mart ortasında, kırlangıçların gelişlerini. 

Ah kırlangıçlar

Sevdanın, aşkın sevimli kuşları

Yüreğimde tazelenen bir aşk, sinemde bir sarmaşık var,

Bir yuva mor düşler içinde uykuya yatmış,

Bir kırlangıç yuvası var

Baharı bekleyen...

Ve...

Bir gün çıkıp gidersin  

Yüzünde alabildiğince gülümsemeyle  

Kalp atışlarını duyarcasına  

Beyaz bir güvercin gibi  

Süzülüp mavi göklerden uzayıp  

Gidersin uzaklara.  

Gün batarken bazen  

Kimseye görünmeden  

Sokaklarda kayıp çocuklar gibi  

Hayallerin kara bir boşluktayken

Tülü açılmamış bir düşle

Hamalı olmadan hüzünlerin

Gidersin

Ses çıkarmadan yavaşça. 

Çağlayanlar gibi

Bir nehrin sesini andırır gibi

Belki,

Hayata yeniden, yeniden başlamak için

Heybeni yükleyip sırtına

Dilinde bir ıslık,

Kulağın yağmur sesinde

Gidersin

İlkbahar gibi bir mevsime. 

İçindeki közün alevi küllenmeden

Akşamların çiçekleri solmadan

Eğilip namerde boyun eğmeden

Yaraya biraz daha tuz basarak

Derinden çekilen bir oh la

Bir çığ gibi üzerine inmeden hüzün

Doludizgin gidersin  

Arkana bakmadan bazen. 

Uyuyamadığın upuzun geceler olur

Rengi simsiyah,

Hayatının bağrına bir hançer gibi saplanır zaman

Gövden biraz daha uzaklaşır senden

Yüreğini taşıyamazsın

En uzak gri mavileri de alıp yanına

Gidersin

Canının istediği yere. 

Bir kalemde silip atarsın

Üstünü çizersin bazı şeylerin,

Avuçlarında buruşturup kağıtları

Unutulmuşluğun soğuk gecelerine sıkıştırarak

Öpersin yanağından elveda deyip

Yürüyüp gidersin

Gidince tam gidersin. 

Öyle işte;

Bir gün gelir, kendi yüreğindekileri boşaltıp

Biter her şey,

Ard arda yaşanmadan sevdalar

Kendi kendine çekilmez olur ömür

Hesap ödenir, defter kapanır

Ve gidersin,

Bir şairin dediği gibi

Gidince büyük gidersin

Gideceksen büyük gideceksin

Bir yağmur masalı 

Dalıyor gözlerim dolu dolu geçen gemilere  

Bekliyorum seni, yağmurlarda yansıyan gölgeni arıyorum  

Dünde, bugünde bekledim hep gelmeni  

Yarında bekleyeceğim bu son yağmurlarda seni.  

Bir hüzzam şarkı dilimin ucunda söylediğim  

Kırmızı güller takarak  yağmurlarda sensin beklediğim  

Çekildim bir köşeye sessizce, sıyrılıp yağmurlardan

Ayrılıverdim ıslak gecelerin çıkıp koynundan. 

Yağmurun toprağı öptüğü yerlerde

Şimdi ağlamakta sensilikler içinde bekleyişim

Yağmur vuruyor sızım sızım yüreğime

Çok zor benim için, bekleyip te gelmeyişin. 

Bu son yağmurlarda ses veren tek sen olsaydın

Gözlerimi gözlerine hasret bırakan tek sen

Yüreğimin en derin denizlerine yağan tek sen olsaydın

Gözlerimden akan gözyaşlarımda tek sen. 

Sadece kaçmak istiyorum şimdi

Dünler, düşler avuçlarımda, bir bir dökülüyor

Sessizce bir su damlası gibi öylece geceye

Gelmedin,

Birçok vedalar sığdırdım da oysa ayrılıklara

Ama senin yokluğun

Ağır geliyor bu son yağmurlarda bana. 

Oysa birlikte sevmiştik ıslanmayı

Birlikte dökmüştük geceler boyu gözyaşlarımızı

Buğuluydu gözlerimiz hep o sonu gelmeyen yağmurlar altında. 

Ne yazık ki

Ne renk kaldı şimdi, nede bir bulut gökyüzünde

Son yağmurlarda yağdı ay geceye gömülmekte

Gelmedin yine,

Bekledim de gelmedin

Benim yaşadığım bir masaldı galiba bu

Bir yağmur masalı

Bir yağmur masalı...

Sınırsız anlamsızlıklar var şimdi, ötelerdeki mavilerde  

Önümüzde engeller var dönüp duruyor ortalıkta sevdalar  

Tosluyor taş duvarlara, 

Şiirler dökülüyor dudaklardan ama  

Çoğaltamıyoruz imgelerini mor düşlerin, salamıyoruz bozkırlara  

Notalar farklı diziliyor, anlamsız sözcüklerden seçilen. 

Bir çiçek soluyor avuçlarımızda  

Yeşili bozulmuş eski çiçeklerin, kokusu kaybolmuş park ve bahçelerde, 

Aç kalıyor sanki toprağın nefesi  

Suyunun sesini arıyor, yankılanıyor çağıltıları içimizde, 

Sonrasız  çalkantılarla sallanıp duruyor titreşimler

Gökyüzünü kaybeden köpüklenmiyor artık denizler. 

Öfkeyle besliyoruz seslerimizi, ninniler acı veriyor bize

Şüpheli baharlara yığıyoruz sevgilerimizi

Yandıkça yanıyor yürekler, yaraya dönüşüyor sızı 

Çekiyor zaman kırık sulardan renklerini

Damlamakta  kan içimizdeki o mehtabı doğuran denize. 

Eş dost yok

Açık havalarda çıkıp soluklanacak,

Çocuk cıvıltıları yok, sokaklarda koşuşturan

Ve kendini yitiriyor yavaş yavaş, tükeniyor zaman. 

Ay ışığını beklerken

Susadık, düşürdük seslerimizi bir boşluğa

Yıldızları soluk aşkların

Uykularımıza sızan öpüşmeleri sevdaların. 

Açılmıyor artık umutlandığımız kapılar

Hüzün kuşları uçuyor üstümüzden, gün uzanırken pencerelere

Nerede, nasıl kimlerle niçin paylaşamadık sevgileri

An an eksiliyor göçler  giderek bu göğün maviliklerinden. 

Masallar susmuş, küs bize şaşı bakıyor öykülerdeki gönüller

Mayhoş bir gece başlamakta, kızıllığın ötesinde

Ay doğarken üzgün, gölgesi uzanıyor denize. 

Alev alev yanmakta uçsuz dalgalar kıyılarda

Dolanıp duruyor hiçlik, martılar uykuda kumsallarda

Şimdi tükenmekte aşk yıldızlar gibi sevişmesiz gecelerde. 

Bütün hüzünleri okşadık, birer birer güldük geçtik

Burkulduk geç kalmışlıklar içinde, kaldık yalnızlıklarla. 

Geçmiş güzlerden arta kalan

Rüzgarların ıslıkları bile farklı

Taşan ırmakları yok,

Eski bir dağ evi, bir taş seki, bir kulübe

Bir kardelen öbeği, kır çiçekleri

Eski düşsel sevdalar

Kaçak bir buluttan süzülen

Yağmur kokusu yok

Toprak kokusu, erik kokusu yok. 

Eski bir sevdayı bıraktık, kağıttan bir gemiye yükleyerek

Ölü bir yüreği bırakır gibi, bıraktık denize

Vurup vurup duruyor dalgalar içimize. 

Şimdi;

Yeni bir şarkı olup dolaşmak lazım

Yeni bir öykü yazmak lazım

Sırsız aymazlıklardan sıyrılarak...

Herkes uykudayken  

Gecenin yıldızlarını  

Güzel gözlerinde yanan ay ışığını  

Bedenimi saran bir sarmaşık gibi  

Ruhumuzda yarattığımız hayalleri  

Ellerimi koyarak tam göğsünün üstüne  

Döne döne yüreğimden yüreğine, 

Sevdaları sarasım var...

Nasıl bir duygu bu içimde dalgalanan  

Nasıl bir rüzgar bu yamaçlardan esen  

Yüreğimi serinleten nedir bu  

Niye bu içimdeki yalpalamalar, 

Şöyle bir baksan pencereden  

Baharın ayak sesleri duyuluyor bahçelerden  

Kapımızı çalan, türküler söyleyerek kırlardan gelen.   

Cemreler düştü içim kıpır kıpır  

Buğday başakları uyanıyor işte bak  

Kalan tortularını eriterek kışın  

Bu yalpalamalar içinden sıyrılarak.  

Nasılda umutlanmaz ki insan

Bunca hengameler içindeki yalnızlıklara

Demir atan sürgünlerden,

Bir sarı saçı okşar gibi

Bir güneş doğmakta sevgi aşılayan. 

Gökyüzüne uçurtmalar uçurasım var,

Badem ağaçları, erik ağaçları, kiraz ağaçları

Bak nasılda çiçek açmışlar 

Yasemenler, Erguvanlar, papatyalar, hanımelleri

Hangilerini derlesem bilmem ki

Taç yapasım var

Bahardan gül aşırıp saçlarına. 

Kırlangıç, serçe, çalıkuşu olasım var

Uzayıp geçmek bilmeyen zamandan,

Alev alev yakasım var yüreğini

Damla damla dokunarak hayallerine

Toplayasım var

Yağmur kokan baharı avuçlarına. 

İçimi dışımı dolduran

Sevgi dolu bakışlarında

Gülüşünde saklayasım var

Derinleşen duyguları 

İçime içime akıtan ırmaklarda

Deli dolu dalgalara bahara salasım var...

Bir şeyler oluyor bana  

Bir şeyler akıyor yüreğimden  

Bir anı sarmalıyor içimi sinsice  

Bir şeyler yıkılıyor  

Günden güne soluyor yıldızlar ve güneş.  

Bu son veda gibi  

Kış güneşi üşütüyor yüreğimi  

Sen geliyorsun aklıma  

Gidişin geliyor  

Beni terk edişin, 

Dönüşü yok o yıllara geri dönmek  

Biliyorum. 

Bazen,

Uçup gidiyor kafam bir yerlere

Elimde olsa alırdım zamanı geriye

Yapamadım

Çünkü yoktun sen.  

Tek bir kalp yetmezdi sana

Bir kalbim daha olsa yine severdim seni inan

Halbuki

Ben içimde koca bir aşk büyütmüştüm,

Ben sende olmayı sevdim güzelim

Bendeki  seni sevmişim oysaki,

Bir mavi tül gibi rüyalarımda savrulan

Öylesine diri, öylesine sıcak

Gözlerini sevmiştim

Yüreğimin en derin denizlerinde süzülen

Mavi gözlerini. 

Gizemli ve anlamlı bakışların vardı

Sırsız aynalardan yansıyan,

Tümden beni deli eden

Uzar giderdim farkına varmadan sonsuzluğa.

Her zaman mavilerin kokusunu duymak delirtiyor beni

Fısıltıların soluğunda sanki savruluyor sesim

Dilimde bir tekleme

Sana son bir defa yürekten bir şarkı söylemek istemiştim oysa

Bu masal bitmeden...

Baharda beklerim gelmeni senin  

Salkım saçak Yasemen yağmurlarında, 

Sol yanımda masallara karışan  

Şarkı olur yağar belki dudak uçlarımda sevda.  

Ama;  

Bir başka severim ben kadınları  

Ateşi, Baharı  

Toprağı  

Denizi sevmem gibi, 

Çiçeğe durmuş 

Gelin olmuş ağaç gibi  

Yağmur gibi, 

Nasırlı, kınalı ellerini   

Elde ekmek kokusu gibi  

Bir başka severim ben kadınları.

Anamdan bilirim

Çocuklar bir yana 

Karımdan bilirim...

Maviler şaşkın, dirliksiz kırmızılar arasında  

Işık oyunlarıyla oyalanıyor aysız gecelerde perdeler  

Birbirini ayıklamadan, birbirinden kopmadan cilveleşerek  

Başını sevdalı uykulara koyuyor kırmızılar, mavi düşlere özenerek, 

Gizemli mavilere sarılmış kırmızılar, öylece duruyor orda zaman. 

Karanlıkta alev alev çalkalanan dalgalar arasında, ay ışığından damıtılmış, 

Mavi gibi salınışlarla, uyanmayı bekliyor o kızıl şafağa şimdi.   

Yıldızlı akşamların birinde titreyen, üşüyen bir sesti mavi  

Şimdi yaldızları dökülmüş kızıl bir kristal

Çağıltılar içinde demini arıyor

Siluetini arıyor kızıl sevişmelerin, yıldızlar akarken

Sevda yığıyor durmadan yüreğinin kıyılarına

Mavi dalgalardan, hırçın salınışlarla. 

Gözler dalar gider, yaralı bir hasretle erir bekleyişler

Çekingen adımlarla alır bizi uzaklara götürür kırmızı ve maviler

Emzirir gökyüzünde yeşili bir fuşya gibi

Gelir söz eder zamandan, yeniden çoğalır kırmızı ve maviler.

Işık oyunları içinden süzülerek,

Sonra  gülümser bize sanki alımlı bir peri kızı gibi maviler

Çocuk gibi nazlanır ben burdayım dercesine.  

Bir gizemli el dokunur doğanın gölgesine birden

Salınır gökyüzüne gece kuşları, kanatları kırmızıya boyalı

Kulaç kulaç prangaları sökerek, uzaklara katışmak için 

Dolaşıp durmak sonsuzluğa akarak. 

Mavi kanatlı kelebeklerle buluşmak için

Boşalıp durmakta  bulutlar avuçlarımıza, gök maviye boyanır

Şimdi ötelerde özleyişler mavi

Bakışlar mavi

Düşler mavi

Yüreğin yüreğe akışları mavi...

Derindi gözlerinin içi  

Yağmurlar vardı  

Kapattı gözkapaklarını  

Duru bir nehir gibi süzüldü  

Koptular  gözyaşları  

Damla damla kirpiklerinden  

Billur kristaller gibi, 

Gitme diyemedim ya  

Gitme, 

İçime içime bağırdım

Yutkundum

Boğazım boğum boğum oldu

Sustum konuşamadım

Konuşamadım

Bir daha

Bir daha,

Gitme diyemedim

Konuşamadım...

Güneşi kapattım  

Bırakın ay ve yıldızlar gelsin  

Sen yanımda ol, yeter bu gece.  

Bir bahar akşamında başlasın hikayemiz, 

Kumlar üzerinde kayan, dalgalar  

Savursun sesini sahile  

Martılar uykudayken  

İnan duyacaksın orada kendi sesini  

Duyulacak derinden çağıldayan  

Nemli gözlerinde senin ılık nefesin.  

Nedeni olacaksın, aydınlık gecenin

Belki mavi bir rüzgar, esen bir çığlık olacak

Belki deniz olacak konuşan, sana hayatı anlatan.

Bırak şafak sökmesin bu gece

Ay ve yıldızlar dans ederken gökyüzünde

Yumalım gözlerimizi,

Dudaklar birleşsin kuytu köşelerde...

Kuşların şarkı söyleme zamanıdır şimdi  

Kadifeden gül yaprağı tadında, 

Uzaktan seyrediyorum tüm renkleri  

Çizdiğim tüm resimleri  

Çiğdemleri, kır çiçeklerini   

Pencereme vuran yağmurun gözlerini...