Zamansız

Bir an, 
Öyle bir an gelir ki 
Ayrılık zamanı 
Zamansız 
Yetim bir Eylül. 

Bir an, 
Öyle bir an gelir ki 
Kapatırsın gözlerini gecelere 
Çıkarırsın anılarını 
Sızlar yüreğinin soluğu 
Ağlarsın. 

Sancısı tutar birden anıların
Yüreğine söz dinletemezsin
Yıllar varsın geçsin üstünden dersin
Varsın olsun
Yüzünde çizgiler
Saçlarında aklar,
Açarsın ellerini
Artık zamansız avunursun,
Dizlerindeki o yaralara bakarsın
Çocukken
Koşarken düştüğün
Annenin kaçarken öptüğü
O yaralara bakarsın
Ne yapsan faydasız
Ne güç kalmıştır şimdi
Ne derman dizlerinde
Boşuna mı, boşuna mı dersin bütün çabalar,
Zamanı mı geldi yoksa bugüne
Yaprak dökümlerine.

Artık anlamı yok yıpranmış zamanların
Hüzünlü bir gülüş
Yetim bir Eylül mü

Yoksa;
Yoksa
Yolun sonu
Yolun sonu mu?