Dün geceden yarım kalan
Birazdan yine merhaba diyecek
Gün batımı sonhahar.
Ne kadar sıradanlaşır
Cazibesini yitirmiş
Küskünlüğü yüzüne vuran
Güneşin gamzeleri.
Sırtında bir ağırlık
En çok sesini ararsın
Kimsesiz zamanların sesi
Şimdi çok uzaklara yakın
Ağustos böceklerinin.
Yazdan kalan
Sahte bir gülümseme
Ellerin kadar soğuk
Sürtüne sürtüne buğday başaklarına
Bırakır başını rüzgar
Gün batımı sonbaharda
Bırakır
Gün batımı sevdalara.
Bir yanda yalnızlık başlar
Bir yanda hatıralar
Yarısı isyan, yarısı özlem
Yosun kokusuna karışır
Tomrcukları
Boynu bükük güllerin
Gün batımı sonbaharda.
Kaç uykusuz gecede
Kimseler duymaz
Susar yüreğinde
O yangını harlayan sevda,
Aşksız öykülere sarılır için, yana yana
Ne kadar dayanır dudaklarda
Yorgun, kırgın izleri şarkıların
Gün batımı sevdalara.
Bilmem kaçıncı gün batımında
Bilmem kaçıncı yarısı bu Eylülün
Göçebeler gibi
Adı yaprak yaprak uzaklaşıyor
Şimdi takvimlerden.
Şimdi için için ağlamak var bir kenarda
Gözler dalgın ve sevdalı,
Ta uzaklarda bir kıyıda
Bir bankta
Gün batımı
Sonbaharda...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder