Sustu Simdi Artık Siirlerim

Kuşlar konmuyor artık pencereme eskisi gibi 
Derin bir yosun kokusudur içimde devinen 
Buzlu bir yağmur vurmakta yüzüme, 
Vedasız giden şiirlerim oldu benden, habersiz 
Dilsiz çığlıklar yankılanmakta satırlarında şimdi. 

Hınca hınç yalnızlıklarla dolu 
Gözlerimi yalamakta ince bir toz bulutu 
Hani şarkılar susar ya birden 
Şiirlerim sustu, 
Zaman erimeye başladı 
Dün bitti galiba, dün bitti 
Vurgun yemiş gibi şimdi sol yanım geceler boyu.

En gür şafaklar sökerdi
İnce yosunlu saçlarında şiirlerimin,
Uzaklarda bir düş
Bazen alaycı bir gülüş
Bazen ince ince yağan bir yağmur
Bazen dudaklarda bir şarkı
Başaklar arasında gülümseyen bir gelincik
Gamzeli kırmızılarda bir aşk
Ölümsüz bir mevsimdi şiirlerim.

Dolunay gecelerini de
Beyaz güller, menekşeler, karanfiller arasında
Ateş böceklerinin seviştiği
Defne kokulu masallarda
Büyümeyi öğretmişti bana.

İçim içimi yiyor
Alışamadım bir türlü
Koydum bir masaya kalemi defteri
Gözlerim yaşlı dudaklarım titrek
Kıyıya yığılmış
Islak imgeler arıyorum şimdi.

Biliyorum aslında
Biliyorum kolay değil çok zor
Dün bitti
Artık gecelere yazıyorum anıları
Tükendi galiba, tükendi masalsı şiirler
Satırlarımda umudun ekmeği, tükendi
Şimdi;
Yapraklarını dökmüş ıhlamurlar altında
Çoktan uykuya dalmış
Susmuş
Uykularda şiirlerim...