Hüzün yığıyor uykulara 

Geceme sinen kokun, 

Damla damla göğsüme doldurduğum 

Dünde gömülü kalan hatıralar. 

Örselenmiş bir zaman 

Kırılmış bir yontu yüreğim 

Artık kabullenmeliyim  

Beceremedim 

Ben bu aşkı 

Hep kaybedenlerdenim

Ne derin  bir sevdaymış ki bu 

Bir türlü yırtıp atamadım 

Hüzünlü ayrılıkları içimden 

Ben beceremedim

Al istersen 

Sende kalsın yüreğim.

İçmişim,

Başım dönüyor bu akşam 

Boğazımda düğüm düğüm kelimeler,

Dolup boşalıyor kadehler 

Alışıyorum galiba 

Geceler boyu beklemeye 

Belki gelmen gerekmez artık 

Alıştırıyorum yüreğimi 

Alışıyorum 

Yavaş yavaş yokluğuna 

Alışıyorum 

Gülerken gözyaşı dökmeye 

Alışıyorum 

Severken ağlamaya

Alışıyorum...

Hadi çocuklar, 

Yarını olmayan günlere kalmayın 

Güneşi içme vakti bugün 

Avuç avuç sular gibi, 

Hadi 

Isıtalım nefesimizle 

İçimizdeki kelepçeli sevgileri 

Yeniden büyütelim eskisi gibi  

Gülümsemeleri. 

Kaç kez öldük, öldük dirildik 

Kaçımız bittik hiç başlamadan hayata 

Üşüdük, hüzünler biriktirdik kaçımız 

Avuçlarımızda gözyaşlarımız 

Ne çok ağladık 

Ne çok ağıtlar yazıldı söylendi 

Yazgımız bu değil bizim oysa 

Dilimiz kurudu avaz avaz bağırmaktan.

Hadi çocuklar,

Güneşi içme vakti bugün 

Yırtalım yıldızsız akşamları 

Sığınacak bir ışık yeter bize 

Kaldığımız yerden başlayalım 

Sil baştan yeniden. 

Üstümüze sinmiş ağrılı sancılarla 

Ne çok sustuk oysa birlikte 

Ne çok kanadık içimizde 

Ne çok ağladık, ne çok parçalandık. 

Ölümleri umursamayan 

Vampir gibi soluyup kanımızı içen 

Saraylar, saltanatlar çöker birgün 

O kan susar

Menevişler açar, menekşeler

Leylaklar güler bir gün 

Hadi çocuklar 

Yırtıp gidelim hüzünleri yüreklerden,

Patlamaya hazır bir tomurcuk gibi

Rengarenk çiçekler gibi körpe

Hadi,

Güneşi içme vakti bugün çocuklar

Güneşi içme vakti bugün 

Güneşi içme vakti 

Güneşi içme...

Selvi ağaçların gölgesinde 

Unutulmuş, eski zamanlardan kalma masallar 

Kokusunu yitirmiş 

Boşaltıyor eteğindeki çiçekleri, 

Sanki yemini bozulmuş sevdalı aşkların 

Yitik cennetin günahlarından arınmış 

Ortalıkta yanık kahve kokusu 

Uykusuzluklar yazıyor derinleşen geceye, 

Ötelerden gelen yağmursuz rüzgarlarla 

Benzi sararmış, vurgun yemiş 

Sarı hüzünlü aşkları getirmekte sana Eylül ,

Yığılıp kalmış sanki pusuda 

Bütün gökyüzünün sönmüş yıldızları

Yitik cennetin sevdalı aşkları. 

Başımızın üstüne iz bırakan kuşların 

Sadece ıslık sesleri geliyor uzaklardan

Gelip geçenler olmuş meğer 

Farkında değiliz

Ne çok hüzün biriktirmiş 

Ötelerde bulanık sulara karışmış 

O diri özleyişler, o gülümseyişler. 

Gezinir durur içimizde 

Kronik sancılarla şimdi

Yitik cennetin kurumuş gözyaşları.

Kırmızı utangaçlıklar var hala 

Yüreğimizi kelepçeleyen dokunuşlarda ,

Gün ışığında asılı bir toz zerresi 

Yapışıp duruyor tenimize yazgılar 

Siliyor geçmiş zamanın izlerini.

Yorgun, tatlı sevdalar uçup gitti 

Ne bekleyen var, ne mendil sallayan eller 

Ne gelen var, ne giden gemiler 

Kırık  ayaklı tenha iskelelerde. 

Gecenin koynuna saklanan 

Herhangi bir karanlık değil ki bu

Yıldızsız akşamlar yırtılmaya başladı

Kabardı deniz, kuşların keyfi kaçtı 

Derken;

Sıcacık buğusuyla 

Ha bitti, ha bitecek

Vahşice kurutacak değdiği dudakları 

Yitik cennetin masalları 

Yitik cennetin sevdaları 

Yitik cennetin aşkları..

Bu akşam yalnız bırakın beni 

Kaç gün kaç akşam oldu bilmiyorum 

Yüreğim unutulmuş bir bahçe 

Yitik bir sevdanın kelebeği yok artık, 

Dolaşır damarlarımda keskin bir bıçak 

Nasıl da kanatıp duruyor, 

Uçuk turuncu fırtınalar esmiyor başımda 

Kalbimdeki esen rüzgarlar da eskidi

Bu acının etkisi üflemekle geçmiyor.

Ben ne zaman yaşlandım 

Bu akşam bir haller var bende,

Çavlanlar gibi çağlayan 

İçtiğim akşamlar geldi aklıma 

Bir kadeh kırmızı şarap

Griye bırakmış sanki kendini bu gece.

Bir selvi gölgesinde 

Yanık bir sevdanın düşünü yaşarım sandım

Her an yaklaşan bir şeyler var içimde 

Cemreler sokağına üç adım kalmıştım oysa,

Artık umurumda değil hiç bir şey 

Gece ve ben uykularda şimdi

Uykularda suskun fırtınalar 

Suskun fırtınalar

Uykularda şimdi...

Derin bir gıcırtıyla aralanır 

Boyasız,cilasız, dirliksiz ahşap kapı 

Ellerime dokunur sarmaşıklı bir gül bahçesi 

Bir avuç ipeksi gökyüzü 

Baharlar dikiyor göğsüme mavi atlastan 

Kıyıda köşede börtü böcek. 

Öyle bir baktım da 

Öyle böyle değil yüreğim, 

Ah o oylumlu tutkular var ya 

Yüzümden gelip geçti birden 

Mavi, yeşil, kırmızı bir derinlik boşaldı 

Çat kapı açılır bir sarhoşluk başlar

Köpük köpük olur da yürür 

Son cemrelerin düştüğü yere.

Ah o sevişmeler.

Ah o tutkular var ya 

Bir şiir yontar yüreklere

Ateş böceğinden 

Bir ışık öğütür yıldızlardan 

Yüreği kelepçeleyen bakir hüzünlerden 

Büyülü bir yeşile boyalı

Bir avuç mavi hayal çalar yüzüme. 

Şafak yakın

Kim dokunduysa yıldızlara

Yüzüme çakılı kalmış bir gonca

Kapıyı azıcık aralar sabah

Mavi bir ırmağın dalgın koynundan 

Uykulardan uyanır kırlangıçlar 

Dallarda tomurcukları 

Siler süpürür tüm kaygıları 

Sarıp sarmalar çiçekleri sepet sepet. 

Ah o tutkular var ya, ah o tutkular 

Derin gıcırtılarla açılan kapılardan 

Kaç kere geçtik

Burada kaçıncı geceyi eskittik,

Herbiri ayrı bir öykü kusan şiirlerden

Kaç uykusuzluk yazdık 

Kaç yıldızsız akşamlar yırttık

Sol yanımızdaki acemi aşkları 

Kaç zaman emzirdik 

Kaç kere

Isıttık nefesimizi 

Isıttık nefesimizi...

Sevdası uzak 

Güneşi battı gitti bu şehrin 

Sisler kaplamış üstünü şimdi, 

İçimde eksilen, yarım kalmış bir şeyler var 

Bir hayal, bir özlem 

Kesik kesik öten o vapur düdükleri. 

Bihaber senden, 

Seni sorduğum 

Şimdi uzaklarda 

Çığlık çığlığa o martılar 

Bu şehirde yoktun çünkü sen.

Geceler boyu 

Üşengeç gölgeler bıraktım 

Ellerimi uzattım sulara

Bir suskunluk masalı

Kulaklarımda bir fısıltı 

Aşka susamış bir rüzgar yüzüm 

Üşüdüm. 

Sığındım gecenin sesine

Yosun saçlı bir deniz kızı gibi,

Gözlerin birikti 

Düşler ötesinde bir uykuya,

Saklanmış bir ayın altında

Yarım kalmış bir şiir bıraktım

Bir çizik attım

Loş ışıklı lambalar altında

Boşalan banklara. 

Sisli bir sabah

Hiçbirşey eskisi gibi değil 

Zamanı gelmiş gitmenin galiba,

Oysa,

Çoktan bitip gitmiş

O sevda hiç yaşanmamışcasına 

İstermiydim veda edip gitmeyi 

Bu şehirden.

Yeniden yollara düşeceğim

Sakın gelme 

Ben yokum orada, o şehirde 

Gelme artık, artık gelme 

Bir başkasını bulacaksın bıraktığım yerde

Gelme artık 

Büyüsü bozuacak yoksa bu sevdanın 

Büyüsü bozulacak 

Bu vedanın

Veda edin gitmelerin

Büyüsü bozulacak...

Anlatamam başka türlü 

Anltamam bu zor ayrılıkları 

Ateşe verdim yüreğimi 

Uyku tutmuyor gecelerim, 

Zamansız zamanların aralığındayız 

Gecenin gözleri gözlerimde, bir damla yaş 

Depreşmekte tüm sancılar,

Bir çığırtkan tohum 

Sanki el sallıyor bize

Ayrılıklar günü bugün. 

Ah iki gözüm 

Bugün bir başka yanıyor yüreğim 

Kopardı üç fidanı karanlıkta bir el 

Bir rüzgar esti, ne varsa alıp götürdü 

Avuçlarımızdaki gonca gülleri.

Gece yorgun,

Ayrılıklar günü bugün

Uykuları derin soluyordu sabaha gece 

Balçığa sıvanmış 

Yitik günün karanlığıdır doğan güneş 

Boşluklarda üşümeler var

Gökyüzünde yalpalanan uçurtmalar 

Oylumlu düşlerden ıramış gibi çocuklar .

Avuçlarımızda çoğalmalara duran 

Solmakta, sizin için açan güller 

İçimizde karanlık çökmeler var,

Hüzün pırangalarını söküp 

Veda eder gibi bizlere 

Vurup gidenler var 

Işık denizlerine.

Sarıldım bir dala 

Derinleşiyor içimi dışımı dolduran öfke 

Hayatın yanık türküsünü ararcasına 

Nasılda bir rüzgar esiyor 

Dağ yamaçlarından denizlere. 

Ayrılıklar günü bugün 

Kaybettik üç fidanı menekşe mevsiminde,

Birden çarpık kabuslar başladı içimizde

Cemre söylencelerinde. 

Güneşe tırmanmaya çalışan üç tomurcuk 

İnanıyorum, filizlenmeye başlayacak yine 

Yeni bir şarkı söylenecek 

Yakarak gökyüzünün lambalarını 

Köpüklü kıyılardan 

Denize yürüyecek 

Denize yürüyecek...

Hayata gülümse 
Evet gülümse
Hem de katıksız gülümse