8 Nisan 2020 Çarşamba

Sessiz veda

Daha sabaha çok var
Biraz seni, biraz beni anlatıyor bu hikaye,
Güz kaçkını kuşlar gibiydik gecenin ayazında
Gri bir hüzün mayaladık içimizde şimdi
Sustuk yitirdik düşlerimizi.
Salaş bir meyhane köşesinde geceyi bekliyorum
Dilimde donuk bir ezgi ile
İçim dışım köpük köpük
Bir okyanusa dalıyorum,
Çığlık çığlığa derinden gelen
Göğsüme yalpalanarak inerken martılar.
Hiç uyanmadım bu sabah
Alnımda yabancı bir gölge
Peşine düştüğüm uykularda, sen yoktun
Toz dumana karıştırıyor zihnimi.
Acı bir ağıt besteledim gecenin bir yerinde
Her notası farklı işliyor seni
Nakış nakış döküyorum telvelere
Bir senden, bir benden çoğaltan .
Susku çiçeğiydi bu sabah beni okşayan
Yüreğimdeki düş sızıntılarını ıslatan,
Yüzün düşüyor elimde sırsız bir aynaya
Öznesini arıyorum, bu sessiz vedanın...
Cemal Çelik

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder