Geçip giden şiirsizliğimin ardındaki kış
Unutulmuş uğultularını yansıtıyor
Eskilerden kalma bir kırlangıç yuvası.
Öyle tedirgin, öyle üşengeç
Uyanmakta, baharı karşılamaya hazır kuşlar
Akşama varan verende evlerde
Papatyalar, fallar açmaya hazır
Küf kokulu öteki bahçelerde.
Gözüm sokaklarda bir çocuk gibi
Gülümseyen bir sıcaklık
Bir aşinalık var,
Nereye gittiğini bilmediğim gözlerde
Eller ellere akmakta uzanır gibi yüreklere.
Tüm ağaçlar ha çiçek açtı ha açacak
Kıştan kalan inleyen akşamlara
Kristal bir aynadan kırılan
Kırmızı mavi bir ışık çarpıyor
Duvarlara, kapı aralığından sızan.
Telaşlı kımıltılar içinde
Pıtrak pıtrak çoğalan geceleri yıldızlar
Sanki ateşböceği şöleni
O fettan nazlanışlar
Hayat çok geç değil karşılamak için baharı
İçmek istiyor canım içmek
Yudumlamak,dudakları kanatırcasına şarabı.
Ah... oracıkta işte
Mor dağlar, ufuk, yeşil mavi bir hayal
Ihlamur kokulu yazlara hazır
Yeşil ürpertilerden aşırılmış
Pastel bir bahar...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder