Boşluğa Düşen Gölgeler

Arada sırada göğe bakıyorum işte 
Mavinin soğuk yüzlü gülümseyişi var 
Hiç benzemiyor sana bana, 
Boşluğa düşen gölgeler 
Dönüp durmakta 
Esen rüzgarların ardında saklı hüzün. 

İnişli çıkışlı iç çekişler hep aynı 
Gidip gelmekten yorgun düştü yüreğim 
Damarlarımdan söküp daldırıyorum hüzünleri 
Yığıyorum yalnızlıkları yüreğime 

Yıldız yıldız ağarsa da şafaklar
Sen ve ben iki yürek
Sanki rüyasız uykulardayız bakir ıssızlıklarda
Devşiriyor düşleri durduğu yerde
Ayaz vurgunlarında,
Uzaklarda unutuluyor seslerimiz
Kalan sözcüklerimiz,
Zifiri karanlıklarda.

Tutmak, okşamak, ısıtmak varken
Güneşi tükenmiş bir sevda
Nefessiz odalarda devinmekte
İçimi kurcalayıp duruyor
Yüreğime düştüğü yerde.

Şimdi,
Güz sağanakları ıslatmakra yanakları
Şarkısını nakış nakış işliyor
Kabuk bağlamış dudaklara,
Üst üste düşüyor
Seni benden öte kabullenen
Kaldığı o kuytuda nasıl da titreşiyor
Boşluğa düşen gölgeler
Boşluğa düşen gölgeler...