Mavi yaz akşamları bitti
Mevsimlerden Eylül, malum ya
Gün akşam üstü karanlık yakın
Durgun bir denize
Son ışıklarını yansıtıyor batan güneş
Gözlerimde dalgalı bir sevda
Bir kez daha yalnızım, bir kez daha.
Tüm şişeler kırıldı içimde
Salaş bir meyhane köşesinde,
Ahşap bir masa
Çiçekli bir vazo al der gibi,
Eskimiş bir şarkıyı çalan bir kemancı
Bir yanımda
Aldırma boşver gibi.
Yoksun,
Olsun seni seviyorum ya
Her zaman biraz daha
Sanki yanımda sen varmış gibi.
Kan çiçekleri açsada gözlerimde
Bende dalıp giden gözlerini sevdim
Sen bende tükenmedin
Hiç kimse senin kadar duygusal olmadı
Senin kadar güzel değildi.
Ne yalan şeydi Eylül
Aylardan biri sanıyordum
Bir türlü geçmedi
Oysa
Sabaha çok var daha
Eylül bir mevsim midir yoksa?