Biliyordu, dönmeyecektim.

Şimdi neden yaşlandı ki gözlerim 
Bir zamanlar hiç ağlamazdım oysa, 
Her gün biraz daha ağır 
Bir yara sızlamakta, her dokunuşta yüreğimde 
Sol yanım bir diken gibi batar durur durmadan 
Gözlerim uzak bir yere takılır 
Aklım kalır, 
Bir fısıltı, bir ses ararım rüzgarlarda 
Kulağıma takılı kalan uzaklardan, 
Oysa biliyordu 
Dönmeyecektim 
Giderken. 

Nefes alamazsın, çıkaramazsın aklından
Yüreğin acıyla dolar bazen
Umutların kaybolur, savrulursun kıyılarda
Yalnızlığın koynundadır
Derin bir düşe dalarsın ya
Çıkamazsın kuytulardan
Tutacak bir el bulamazsın
Siyah beyaz bir hayat
Aylardan hep Eylül' dür bana kalan
İşte öyle bir şeydir şu an benimkisi.

Bir gör istedim beni, geri döndüm
Kalbimde hıçkıran bir hüznün sesi var
Benimle gözyaşı döken,
Haykırdım gecenin yüzüne
Haykırdım bu şehrin yüzüne
Özledim, bu ayrılık yeter bana
Böyle mi olmalıydı veda edişlerimiz
Böyle mi son bulmalıydı yüreğimin bu çığlığı
Söyle bana şimdi nerdesin
Kiminlesin.

Acı çektim
Özlem çektim
Geldim ve çekip gittim,
Biliyordu zaten
Giderken
Dönmeyecektim...