Ağlama çocuk

Soğuğa, kara, ayaza karşı
Dik dur;
Kar çiçekleri gibi,
Ağlama çocuk..
Elbet bir gün
Belkide mavi yağacak,düşlediğin yağmur
Buğu buğu tütecek sevda, gözlerinde
Umutla;
Gül gülebildiğin kadar
Ağlama çocuk.

Seni senden başka kimse anlamaz,
Biliyorum.
Ürkekliğimizdendir
Belki senin ağlaman çocuk,
Savaşlar, hastalıklar
Ekmek kavgaları
Acılar, kesmez yoksulluğunu.
Eller ayaklar çıplak
Dikenler batar,kanar dizlerin
Düşe kalka...
Dünyaya geldiğinden beri
Süzülür,eksik olmaz acılar,
Yalancı rüzgarlar oyalar hayatını.. Değmez;
Bu göz yaşlarına hayat
Sanma ki hep böyle geçer bu düzen,
Elbet bir gün
Ezensiz, ezilensiz bir dünya yaratılır,
Haydi
Gülerek bak yarınlara
Ağlama çocuk...

Cemal Çelik