Bir türlü sönmeyen içindeki yangın
Ertelenmiş uzaklar,
Uzakların gölgesinde bir aşk
Hasret ne kelime
Avuç avuç yığılır
Kıyamet gibi büyür gözlerinde özlem.
Öyle batar ki yüreğine can kırıkları
İç sesin
Çağırır seni uzaklardaki bir yürek
Hadi gel, Şimdi gel
Gel, topla dercesine.
İlkbahardan çalınmış içinde bir yağmur
Şiir olur yüreğin
Ekleyerek yüreğini yüreğine
Ayazlarda kokusunu sakladığın
İçinin derinliğinden
Kopup gidesin gelir
Uçsuz bucaksız düşersin yollara.
Bir tutam gökkuşağı
Maviye boyanır her yanın
Ay yansır yüzüne
Yıldızlar yağmur misali dökülür
Seriliverir üstüne.
Yürüdükçe rüzgarın çağırdığı
Ilık bir meltem eser vurur yüzüne
Öper dudaklarını bir gül yaprağı.
Geceye dokunur nefesin
Perdelenir gözlerin ara sıra
Yüreğinin içine çekilir gibi
Sesin karışır düşlere.
Biraz yorgun, biraz dağınık
Sancılı heyecanlı
Gecenin bir yerinde
Perdeler aralanır
Gelişinin ayak seslerini duyarsın
Vücudun üşür, bedenin titrer
Uzaklarda biter
Uzaklarda biter...
