Yalancı bir bahara aldanmış bir bahçe gibi
Sabahın çiğ düşmüş serinliği gibi
Kış beyazı mevsimleri yaşıyor saçlarımda zaman,
Kaç hayat yaşadım içimde bilmiyorum
Kaç kez yeniden doğdum kim bilir
Kim bilir kaç kere uyuttum göğsümde
Hüzün sancılarını
Acılarımı gözlerinin içinde
Gözyaşlarınla, kaç kere yıkandığını kim bilir...

Hep uzak yollar düştü bana,
Benim sarılmaya hasret zamanlarıma,
Hep erken indi pencereme akşamlar
Bir yanımın eksikliği bu yüzden işte
Neremden vurulursam vurulayım
Kanamam hep aynı yerden bilirim...

Hani birazdan veda edecek birisine
Sıkıca sarılırsın ya
Düşer ya iki yanına çaresizce kolların
Bende hep eksik kaldı
Hep yarım yanım
Kanamam hep aynı yerden bilirim...

Düşüyor yavaş yavaş
Saklanmış yıldızlar,
Griye dönmüş öylesine bir gökyüzü
Sır gibi dolaşıyor içimde
Siyah beyaz bir hayat,
Tutkuyla seviyorum seni kadın

Ah kadın
Çiçek açmasını seviyorum sessizce,
O sıcak gülüşünde zamanın içinde
Esir alıyor beni, gülüşünün kenarında
Sanki bir şarkıyı mırıldanıyormuş gibi dudakların...

Ah kadın
Ellerimden akıp giden zamana karşı
Çekildi bütün hüzünlerim,
Başımda dönerken rüzgar gülleri
Küçük bir kuşun şarkı söylemesi gibi,
Ninni gibi.

Susmak istiyorum gözlerimi kapatıp
Uyumak istiyorum sessizce,
Başımı dizlerine dayayıp
Bin kere düşsem de dizlerinin üzerinden
Hissetmek istiyorum çıplak ellerimle
İnandığım,
Onca hayatı taşıdığım yüreğimde,
Rüyalarımda,
Annemin anlattığı masalda seni...