13 Kasım 2017 Pazartesi

Bir şehrin hikayesi


Herkes kendi türküsünü söyler 
Herkes kendi öyküsünü yazar 
Bu şehirde.. 
Bir başka maske takar insanlar 
Geceyi pembeye boyar, gündüzün yalanları,
Mum ışığında erir güneş 
Bu şehirde.. 
Rengarenk renklere bezenir hayat burada 
Biri açılır, biri solar 
Sadece kendi acısına ağlar insanlar 
Bu şehirde...
Ne kadar zor belki bilirsin 
Ekmeğin yarısını bölüp paylaştığın 
Bir yığın ekmeğin bir dilimini 
Paylaşmaz seninle çoğu insan.. 
Kaç soluk kesildi,
Kaç umut asıldı bu şehirde
Varlığını satan yoksullar,
Yoksulluğunu satan zenginler
Onurunu toprağa gömüp
Dostlarını satan insanlar gördüm...
Yüzünü nereye çevirsen ,nereye baksan
Ezilen ama,bağırmayan insanlar gördüm.
Boşuna bunca yıl tükettiğim bu şehirde
Bir zamanlar yanında
Şimdi uzaklarda olan,
Dost görünen insanlar gördüm..
Ve arkamı dönüp geriye baktığımda
Yüksek binalarla yığılı bu şehirde,
Ya kocaman bir enkaz
Yada hiç bir şey
Koca kalabalıklar arasında yalnız ben...